Lezen: Exodus 5:1-24, Handelingen 27:14-44
Vers voor vandaag: “Nu zult gij zien wat Ik zal doen.” (Exodus 5:24)
Abraham en Jozef liepen beiden vast in de visie die God had gegeven. Hoe verging het Mozes en Paulus?
Mozes
Zijn – wat opgedrongen – visie was om het volk van Israël uit de gevangenschap in Egypte te voeren. Toen hij samen met zijn broer Aäron bij de Farao op bezoek ging, zei hij met knikkende knieën: “Zo zegt de Here, de God van Israël; laat mijn volk gaan om te mijner ere in de woestijn een feest te vieren.” (Exodus 5:1) Die eredienst in de woestijn had hij er zelf maar bij verzonnen om zijn verhaal wat geloofwaardigheid te geven. De reactie van de koning was niet mis: “Wie is de Here, naar wie ik zou moeten luisteren om Israël te laten gaan? Ik ken de Here niet, en ik zal Israël ook niet laten gaan.” (Exodus 5:2) Integendeel; “Het werk dezer mannen moet worden verzwaard, zodat zij daarmee bezig zijn en geen aandacht schenken aan leugentaal.” (Exodus 5:9)
En hoe reageerde het volk toen ze ontdekten dat ze nog harder moesten werken als reactie op de bevrijdingspoging van Mozes? “De Here zie op u en oordele, omdat gij ons bij Farao en zijn knechten in een kwade reuk gebracht hebt, waarmee gij hun een zwaard in handen hebt gegeven, om ons te doden.” (Exodus 5:21) Met andere woorden, zowel de Farao als de mensen die hij probeerde te redden keerden zich tegen hem. Dat was voor Mozes te veel. “Waarom hebt Gij mij gezonden? Want van het ogenblik af, dat ik bij Farao gekomen ben, om in uw naam te spreken, heeft hij dit volk slecht behandeld, en Gij hebt uw volk geenszins gered.” (Exodus 5:22,23) Hij verweet God dat Hij hem in de steek had gelaten. We kunnen het Mozes niet echt kwalijk nemen. Zijn situatie was hopeloos.
Paulus
Paulus had van Jezus zelf de visie gekregen dat hij eens het Evangelie zou mogen verkondigen in Rome. Wat gebeurde? Paulus werd gevangen genomen (Handelingen 27,28). Tijdens zijn verhoor beriep hij zich op de keizer en als gevolg daarvan werd hij als gevangene per schip naar Rome gevoerd. Hij was onderweg naar Rome. Waarschijnlijk iets anders dan hij zich had voorgesteld.
Onderweg naar Rome stak een hevige storm op. Het schip was overgeleverd aan de woeste golven. De situatie was zelfs zó hopeloos dat de bemanning de hele lading en al het scheepstuig overboord gooiden. “En toen zich verscheidene dagen zon noch sterren vertoonden, en zwaar noodweer ons bedreigde, werd ons tenslotte alle hoop op redding ontnomen.” (Handelingen 27:20) Wat een ellende. Ook Paulus kwam tot een punt waarin het onmogelijk voor hem was de vervulling van de visie te kunnen zien. Hij dacht dat zijn leven voorbij was. Alle hoop op redding was weg.
Al deze mannen van God – Abraham, Jozef, Mozes, Paulus en nog vele anderen – kwamen in de uitvoering van hun visie helemaal vast te zitten. Het was onmogelijk voor hen om te geloven dat ze de vervulling van de visie nog zouden kunnen beleven. Op die momenten grijpt God echter in. Hoe dat gebeurde bij deze vier mannen zullen wij in de volgende studie zien.
Toepassing: Misschien bent u ook in een situatie waarin het voor u (haast) onmogelijk is om nog uitkomst te zien. Dan bent u op een punt aangekomen waarin u het alleen nog maar van God kunt verwachten. Dat is de beste plaats voor een christen.
Gebed: “Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis, ik vrees geen kwaad, want Gij zijt bij mij.” (Psalm 23:4a) Amen.
© Maximum Life
