Lezen: 1 Samuël 13:15-14:15
Vers voor vandaag: “Misschien zal de Here voor ons handelen, want de Here kan evengoed verlossen door weinigen als door velen.” (1 Samuël 14:6b)
Door Leo Habets
Graag wil ik met u nadenken over vriendschap aan de hand van een prachtig voorbeeld uit de Bijbel: de vriendschap tussen David en Jonathan. We zullen tien kenmerken van die vriendschap ontdekken. Kenmerken die we op de een of andere manier in iedere vriendschap terug zullen vinden. Vandaag en morgen eerst een inleiding over David en Jonathan.
Jonathan, een man van geloof
De eerste keer dat wij Jonathan in de Bijbel tegenkomen is in 1 Samuël 13. Hij was daar in een heel moeilijke situatie. Het volk van Israël werd belegerd door Filistijnse troepen. Het was een volkomen ongelijke strijd. De Filistijnen waren oppermachtig. “Een smid was er niet te vinden in het gehele land van Israël, want de Filistijnen hadden gezegd: De Hebreeën mogen zich geen zwaarden of speren maken …. zodat er op de dag van de strijd zwaard noch speer gevonden werd bij al het volk dat bij Saul en Jonathan was. Maar bij Saul en zijn zoon Jonathan werden zij wel gevonden.” (1 Samuël 13:19-22).
Maar Jonathan durfde de Heer te vertrouwen voor het onmogelijke. Samen met zijn wapendrager ging hij de vijand tegemoet. Met z’n tweeën tegenover een groot en goed toegerust leger. “Misschien zal de Here voor ons handelen, want de Here kan evengoed verlossen door weinigen als door velen.” (1 Samuël 14:6b) Dat is natuurlijk waar. Voor de Heer maakt het niet uit hoeveel vijandelijke troepen er zijn. Daar kunnen wij het allemaal mee eens zijn. Maar het in theorie eens zijn met deze uitspraak of je leven op het spel zetten, dat is natuurlijk wel een groot verschil. Toch is dat precies wat Jonathan deed.
Toen ze dichter bij de vijand kwamen zei Jonathan tegen zijn wapendrager: “Klim achter mij op, want de Here heeft hen in de macht van Israël gegeven.” (1 Samuël 14:12) Het is heel mooi om te zien hoe het geloof van Jonathan groeide gedurende de actie. Zijn geloof werd steeds sterker. Het interessante is natuurlijk dat de Heer nog helemaal niets had gedaan. Er was nog niets gebeurd. Maar, God gaf een grote overwinning; niet gebaseerd op de strijd van een leger, maar op het geloof van één man: Jonathan. De Filistijnen werden onder de voet gelopen en vernietigd. Wat een gebeurtenis!
Nu zou je kunnen denken dat Jonathan deze les van vertrouwen voor de rest van zijn leven had geleerd, maar dat is niet zo. In 1 Samuël 17 staat dat de Israëlieten opnieuw belegerd werden door de Filistijnen. De Israëlieten waren weer bang en durfden de strijd niet aan. Veertig dagen lang, twee keer per dag, kwamen de Filistijnen naar voren om het volk van Israël uit te lachen. Tachtig keer tartten zij daarmee ook de God van Israël. En tachtig keer kropen Saul en zijn leger in hun schulp.
Het interessante is nu dat Jonathan daarbij was. Jonathan zag en hoorde wat daar gebeurde. Het was dezelfde vijand die hij eens met zo’n groot Godsvertrouwen tegemoet was getreden. Maar om de een of andere reden kon hij het deze keer niet opbrengen om God te vertrouwen voor het onmogelijke. Deze keer zei hij niet: “De Here kan evengoed verlossen door weinigen als door velen.” Maar, er was iemand anders die het in deze situatie wèl kon. Dat was de jonge schaapsherder David.
Toepassing: God vertrouwen went nooit. Iedere dag moet ons vertrouwen op God nieuw zijn en vernieuwd worden. Kunt u een voorbeeld geven uit uw leven waarin het gemakkelijk was om God te vertrouwen, en een voorbeeld waarin het voor u (haast) onmogelijk was uw vertrouwen op God te stellen?
Gebed: Heer, help mij om U vandaag volkomen te vertrouwen. Amen.
© Maximum Life
