Lezen: Marcus 5:21-43
Vers voor vandaag: “Wees niet bevreesd, geloof alleen.” (Marcus 5:36b)
Wanhoop kan geloof doen groeien
In de tekst van vandaag komen wij twee gebeurtenissen tegen die in elkaar zitten, door elkaar heen spelen, maar ook nadrukkelijk met elkaar verbonden zijn. Het thema van beide verhalen is geloof.
Een vrouw kwam tot Jezus. Ze was er slecht aan toe. Die arme vrouw was al heel lang ziek, het had haar handen vol geld gekost; ze was er wanhopig van geworden. In de Goed Nieuws vertaling staat: “Ze had al heel wat dokters gehad, het was een lijdensweg geweest en het had haar al haar geld gekost, maar het had allemaal niets geholpen; ze was alleen maar achteruitgegaan.”
Haar wanhoop dreef haar tot Jezus. Haar wanhoop deed haar geloof groeien (dat is vaak zo): “Indien ik slechts zijn klederen kan aanraken, zal Ik behouden zijn.” (Marcus 5:28) Ze drong naar voren en raakte het kleed van Jezus aan. Onmiddellijk genas zij. Haar geloof had haar genezen. Dat wist zij. De omstanders kregen een belangrijke les in geloof.
Toch was die zieke vrouw eigenlijk maar hinderlijk. Immers, boven de tekst voor vandaag staat: Het dochtertje van Jaïrus. Daar gaat het toch om. Een overste van de synagoge was (ook in wanhoop) bij Jezus gekomen. Zijn dochtertje lag op sterven. Ook die wanhoop had zijn geloof doen groeien: “Kom toch en leg haar de handen op, dan zal zij behouden worden en in leven blijven.” (Marcus 5:23)
De gebeurtenis met de vrouw had Jezus echter opgehouden. Het was te laat. Het meisje was overleden. “Uw dochter is gestorven, waarom valt gij de Meester nog lastig?” (Marcus 5:35b) Jezus moet het intense verdriet, de pijn en de teleurstelling in de ogen van Jaïrus gezien hebben. Jaïrus had zijn vertrouwen op Jezus gezet. Hij had oprecht geloofd dat Jezus zijn dochter kon genezen. Nu was het echter te laat. Maar niet voor Jezus. Hij legde Zijn arm om Jaïrus heen en fluisterde hem de prachtige woorden toe: “Wees niet bevreesd, geloof alleen.”
Langzaam verplaatste de optocht zich naar het huis van Jaïrus. Daar aangekomen stuurde Jezus de mensen naar buiten met de woorden: “Waarom maakt gij misbaar en weent gij? Het kind is niet gestorven, maar het slaapt.” (Marcus 5:39) Door hun tranen heen lachten zij Jezus uit.
Alleen met de vader en de moeder en enkele discipelen ging Jezus naar het meisje toe. Hij vatte haar hand en zei: “Talitha koem, hetgeen betekent: Meisje, ik zeg u, sta op!” (Marcus 5:41b)
Het meisje leefde!
Twee heel verschillende situaties met dezelfde kern. Eerst is er de wanhoop die een voedingsbodem wordt voor een onbegrensd vertrouwen. Twee mensen staan met de rug tegen de muur. Ze hebben geen hoop meer buiten Jezus. Die wanhoop en het geloof dat daaruit voortkomt, drijft hen tot Jezus. Jezus wijst hen niet af. Op Zijn tijd en op Zijn manier grijpt Hij in.
Dat zijn gebeurtenissen die moed geven. De moeilijkste situaties zijn voor ons vaak de beste situaties want problemen drijven ons in de armen van Jezus. Daar is het goed vertoeven.
Toepassing: De les van vandaag is dat wanhoop kan leiden tot vertrouwen; vertrouwen leidt tot het opzoeken van Jezus. Sta Jezus vandaag toe Zijn ‘armen’ om u heen te leggen.
Gebed: Heer, help mij om, juist in mijn wanhoop, U te zoeken. Amen.
© Maximum Life
