Het verlies van twee pasgeboren kinderen

0
326
In ‘Kinderen voor de overkant’ beschrijft Marije Kaptein haar intense verhaal over het verlies van twee pasgeboren kinderen. Het is een intens verhaal, over een blijvend vertrouwen in God, maar ook over de teleurstellingen als gebeden niet verhoord worden.

Door Klaas Kuyper

In dit boek worden levens totaal op hun kop gezet, als blijkt dat het kindje in Marije’s buik niet levensvatbaar blijkt te zijn.
“Mijn man Richard en ik hadden een leven waarin we alles onder controle dachten te hebben. We hadden een huis, twee kinderen, waren druk met ons werk en studies. Dit leven werd volledig op zijn kop gezet toen het kindje in mijn buik niet levensvatbaar bleek te zijn. We hebben ervoor gekozen om het toch uit te dragen, we konden dit leventje door God gemaakt niet beëindigen. En zo werd het een zwangerschap waarin we heel bewust bezig waren met de dood. Daarmee kwam ons leven in een heel ander perspectief te staan. Het was een heel bijzondere tijd, waarin ik veel van God heb ervaren. En toen Levi werd geboren hebben we genoten van zijn korte leventje. Zijn leven was niet kansloos, zoals veel mensen zeggen. Ook Levi’s korte leven was heel waardevol, veel mensen zijn erdoor veranderd. Deze 33 uur was een zegen van God en we hebben hem alle liefde gegeven die we konden geven. We mochten Levi laten gaan naar een veel betere plek dan hier op aarde.”

Ezra
In het boek is heel duidelijk een contrast te zien: het eerste deel met de bijzondere periode van je zwangerschap van Levi en zijn korte leventje, maar dan volgt een veel moeilijker deel als blijkt dat je weer zwanger blijkt van een kindje met een afwijking. Waarin was deze periode anders dan de periode met Levi?  
“Na Levi bleef het verlangen naar een kindje, ik bleef voor mijn gevoel met lege handen achter. Ik mocht weer zwanger worden, maar op de echo’s was al snel te zien dat er weer iets mis was: Ezra had een hartafwijking. Eerst was het niet zeker of het levend geboren zou worden, maar we vertrouwden er echter op dat het goed zou komen, God kan immers wonderen doen! Maar elke keer werd onze hoop de grond ingeslagen, het zag er niet best uit. Uiteindelijk werd Ezra geboren en moest hij snel geopereerd worden. Dit was een hele heftige tijd. We konden niet zelf voor Ezra zorgen, we konden hem niet knuffelen. Maar we bleven geloven dat het zou goed komen, dat er een periode zou komen dat we de schade weer konden inhalen en voor Ezra konden zorgen. Maar het kwam niet goed, onze gebeden werden niet verhoord. Een paar weken na zijn geboorte hebben we Ezra naast Levi moeten begraven. Ik ben boos geweest en teleurgesteld. Boos omdat medici Ezra zo toegetakeld hadden, teleurgesteld dat Ezra niet bij ons mocht blijven.”

Zo dubbel
Wat heeft dit alles gedaan met je relatie tot God? “
Heel onverwacht, mag ik nu weer zwanger zijn. En alles lijkt nu goed te zijn. Iets om God voor te danken, maar tegelijk vind ik dat zo dubbel. Het is makkelijk om te danken voor Gods zegeningen. Danken dat God dit kind gezond laat zijn. Maar tegelijk denk ik dan: hoe zat dat bij Ezra, had God Ezra niet gezond kunnen laten zijn? Dat blijven lastige vragen die onbeantwoord blijven. Toch besluit ik het boek met hoop. Want juist in de storm heb ik God mogen vinden. God gebruikt lijden om ons dichter bij Hem te brengen. In goede tijden hebben we het allemaal wel zelf voor elkaar, het leven leek zo maakbaar. Maar juist door het lijden heen hebben we God nodig.”

Kinderen voor de overkant
Marije Kaptein
Publiceer uw boek/ L’Oasis Editions
256 pagina’s
ISBN 9789086030989
€ 19,95