Als klein meisje danste Chloë Elsenaar door het huis met een speelgoedgitaartje onder haar kin en een drumstok in haar hand. Haar ouders wisten toen wel genoeg: zij moet viool leren spelen. Nu heeft de 20-jarige violiste uit Ommen haar debuut-cd uit en timmert ze flink aan de weg zowel in de klassieke als christelijke wereld. “Maar of ik nu een klassiek stuk speel van Paganini of een Opwekkingslied, ik doe dat altijd voor God.”
Tekst: Jacco Stijkel
“Ik ben opgegroeid als jongste kind met twee broers en een zus die een stuk ouder zijn. Mijn ouders kennen elkaar van een koor, dus ze houden van muziek. Thuis werd er vooral geluisterd naar klassieke en geestelijke muziek. Er is niemand in mijn gezin die viool speelt. Voor mij begon het toen ik iemand viool zag spelen in de kerk. Ik was toen vijf. Ik had een speelgoedgitaartje en die zette ik onder mijn kin. Een drumstok gebruikte ik als strijkstok en zo ging ik dansend door het huis. Mijn ouders stimuleerden het zeker als wij een muziekinstrument wilde leren bespelen. Ik ging op vioolles en ik was direct verkocht. Als kind vond ik componisten als Mendelssohn, Paganini en Mozart al helemaal geweldig. Ik wilde vooral lekker snel spelen! En eigenlijk heb ik dat nog wel steeds. In die stukken kan ik mijn techniek etaleren. Al ben ik ook langzamere muziek gaan waarderen. Ook omdat ik dan juist mijn gevoel kwijt kan in de muziek.”
Steeds belangrijker
Chloë kwam bij een orkest en ging bewust in Zwolle naar school omdat zij daar muziekplusklassen hadden. “Dat was voor mij wel verder rijden, maar de viool werd steeds belangrijker. Ik ging later ook meedoen aan concoursen, bijvoorbeeld het bekende Prinses Christina Concours. In de finale in Enschede werd ik tweede en mocht ik naar de landelijke halve finale. Daar strandde ik maar als prijs mocht ik spelen tijdens een aantal concerten. Het ging steeds meer lopen.”
Hoewel Chloë er eigenlijk Geneeskunde wilde gaan studeren, werd het toch het conservatorium. “Mijn ouders stimuleerden mij er ook erg in om de studie te gaan doen ik die echt leuk vind. Bij Geneeskunde zou hoe dan ook de viool op een gegeven moment op de tweede plaats komen. Dat wilde ik niet. Ik heb geen moment spijt gehad van mijn keuze om van viool spelen mijn beroep te gaan maken.”
Cd
Het gaat hard met Chloë want inmiddels heeft ze haar eerst cd uit. “Ik speel regelmatig mee met de koren van Jan Quintus Zwart. Hij stelde mij voor om een cd op te nemen. Ik had dat nog niet echt verwacht, vond het wel vroeg daarvoor. Maar ik heb het wel gedaan, ook om er van te leren. Natuurlijk heeft Jan Quintus mij geholpen, maar ik heb zelf gekozen voor de muziek die ik speel op de cd. Klassieke muziek, filmmuziek én geestelijke liederen. Heel gevarieerd. De muziek waar ik van houd en graag speel. Ik merk uit de reacties dat die diversiteit heel erg gewaardeerd wordt.”
Chloë vertelt dat ze juist graag deel uit wil maken van de klassieke als christelijke wereld. “Ik wil niet een bepaald stempeltje hebben. Bovendien geloof ik dat God muziek heeft gemaakt. Hij heeft zoiets moois ontworpen. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de mooie melodieën. Ik ben er dankbaar voor dat ik zulke muziek mag spelen. Ik heb mijn talent van God gekregen met een doel. Ik ben mij daar bewust van en dat raakt me als ik speel. Wat mensen voelen bij het zingen van een Opwekkingslied, dat heb ik als het speel. Naast de muziek is de tekst dan ook belangrijk.”
Dankbaar
God is heel belangrijk voor Chloë. “Hij is alles. Hij stippelt het pad voor mij uit en God helpt mij bij wat ik moet doen. Hij is altijd bij mij.” Ze is vooral dan ook dankbaar. “Ik kan veel verschillende dingen doen met de muziek. In januari ga ik naar een belangrijk concours, daar ben ik nu al mee bezig. Daarmee kan ik me vooral richten op details en de technische kant van de muziek. Verder loopt het prima qua concerten. En oh ja, ik moet mijn studie ook nog afmaken”, lacht ze.
