Esther van Schie werd in september 2017 uitgezonden door de Protestantse gemeente in Nesselande als predikant met bijzondere opdracht voor het werk onder migranten.
Vergeef hoe Jezus jou vergeven heeft…
Daar ging het over in de preek. Geen wraak nemen. De ander losmaken. Onafhankelijk van of diegene sorry zegt. Het klinkt vroom en tegelijk onbereikbaar. Spannend om dit naderhand te moeten bespreken in een gesprekgroepje met mensen die de sporen van oorlog en mishandeling met zich meedragen. Hoe tegendraads en onaangepast klinkt dan het evangelie.
Na een rondje sociaal wenselijke antwoorden: ‘Natuurlijk vergeeft God altijd’, komen we terecht bij de eigen ervaringen. Een pijnlijke grimas komt over het gezicht van de statige mevrouw naast me. Ze zegt niets meer. Wat zou ze meegemaakt hebben? Maar ik weet dat ik daar nu niet naar moet vragen. Het blijft even stil. ‘Hoe kunnen we in vredesnaam dit gesprek voeren?’, vraag ik me ondertussen af. Dan begint één van de Iraanse mannen te spreken. Vroeger was hij moslim. Na jaren en jaren van twijfel is hij christen geworden. ‘Maar toch bleef ik depressief. Ik had nachtmerries. En als iets me ook maar even aan vroeger herinnerde, dan had ik een dag nodig om weer bij de realiteit te komen. Zo duidelijk zag ik mijn beul dan voor me.
De man die mij in de gevangenis martelde en vernederde. Die, als ik hem smeekte om te stoppen, gewoon doorging en het nog erger maakte. ’Hij beschrijft het, het verhaal dat te pijnlijk is om te horen. Dan vertelt hij verder: ‘Toen zei iemand tegen mij dat als ik los wilde komen van al deze dingen, dat ik hem dan moest vergeven. ’Dat had ik nooit tegen hem durven zeggen, denk ik, maar ik vraag hem: ‘En toen? ’’Twee maanden duurde het nog voor ik dat besluit kon nemen. Maar ik heb het gedaan. Het is nu vijf jaar geleden. En weet je wat?’ -zijn ogen lichten op van enthousiasme – nu ben ik er vrij van. Ik slaap weer. Ik gebruik niet meer. En ik ben niet meer depressief. Jezus hielp mij om dit te doen. ’Zijn verhaal slaat in. Want hier spreekt iemand die niet zomaar wat kletst. Hier spreekt iemand die ervaren heeft dat het tegendraadse van het evangelie juist op de rauwe plekken in deze wereld ongelooflijk bevrijdend kan zijn.
