In juni 1864 preekte Charles Spurgeon over het visioen van de dorre doodsbeenderen uit Ezechiël 37. Hij zei: ‘Als woorden betekenis hebben, en deze context iets te zeggen heeft, dan is het overduidelijk dat er op zekere dag eerst een politiek herstel zal plaatsvinden van de Joden in hun land, en daarna een geestelijk herstel.’
Deze woorden zouden ons eigenlijk niet moeten verbazen. Al sinds de 17e eeuw zijn er altijd christenen geweest die niet alleen geloofden dat de Joden op een dag naar huis zouden gaan, maar die het ook werkelijk verwachtten op basis van de Bijbelse profetieën. In de 20e eeuw waren bijvoorbeeld de Britse initiatiefnemers van de Balfour-verklaring gemotiveerd vanuit hun christelijk zionisme.
Edward H. Flannery schreef: ‘Een andere aanleiding voor het stichten van de staat Israël was het antisemitisme in christelijke landen. Ironisch genoeg hebben christenen op twee manieren indirect meegewerkt aan de oprichting van de staat Israël: in negatieve zin en in positieve zin.’
Post Views:
267
