De belediging van Obama’s schoenzolen

0
176
Voordat Netanyahu de eerste kaars van de Chanoekahkandelaar aanstak – ter herdenking van de herinwijding van de Tempel, meer dan 2000 jaar geleden – viel hij de Amerikaanse president aan en zei dat ‘de regering-Obama bij de VN een schandelijke list tegen Israël had uitgevoerd.’ En hij is terecht woedend over president Obama’s laatste poging om Israël te schaden.

Op de vooravond van de Chanoekah keurde de VN-Veiligheidsraad nog een anti-Israël resolutie goed, die onder andere zegt dat de internationale gemeenschap ‘bevestigt dat de oprichting door Israël van nederzettingen in de Palestijnse gebieden, bezet sinds 1967, met inbegrip van Oost-Jeruzalem, geen juridische geldigheid heeft en een flagrante schending vormt van het internationaal recht, en een belangrijk obstakel is voor het bereiken van de tweestatenoplossing en een rechtvaardige, duurzame en alomvattende vrede.’

Een dergelijke resolutie is niets nieuws, omdat Israël herhaaldelijk door dit instituut is veroordeeld. Nieuw is niet alleen Obama’s onverholen weigering om zijn schriftelijke toezegging om Israël bij te staan bij de VN, na te komen. Uit het antwoord van Netanyahu kun je ook veilig concluderen dat Obama de aanstichter was van deze resolutie. ‘We wisten dat deze [schandelijke truc] mogelijk is en we verwachtten dat die zou komen,’ zei de Israëlische premier.

Netanyahu’s binnenlandse tegenstanders benadrukken dat het Obama’s reactie was op vijandigheid tegenover de Amerikaanse president. Maar deze uitleg spreekt al degenen tegen, die er steeds op wijzen, dat de regering-Obama niet wordt gemotiveerd door gevoelens, maar door Amerikaanse belangen, waaronder het handhaven van een sterke alliantie met Israël.

Indien dit het geval is – en ik denk dat het zo is – dan vertegenwoordigt Obama’s aandeel in het opstellen van deze anti-Israël resolutie – die zo ver gaat dat hij de Westelijke Muur ‘bezet gebied’ noemt – de Amerikaanse belangen, die nu blijkbaar tegengesteld zijn aan de belangen van de Staat Israël, zoals vertegenwoordigd door Israëls premier.

Obama’s vijandigheid tegenover Israël was al eerder gebleken. Denk maar aan het boze telefoongesprek dat beide leiders in 2009 voerden, waarna het Witte Huis een foto vrijgaf van het telefoongesprek, waarop de zolen van Obama’s schoenen groot te zien zijn. Voor buitenstaanders is dit gewoon de president in een ontspannen houding, maar wie bekend is met de Arabische wereld ziet hierin een nauwkeurig berekende actie om Netanyahu te vernederen. Voor Israëls Arabische vijanden is het de ergste belediging als je iemand je schoenzolen laat zien.

Obama’s wrok tegen Israël is bij talloze andere gelegenheden gebleken, zoals het opschorten van wapenzendingen tijdens de militaire campagne tegen Gaza in 2014.

Het is op zijn minst opmerkelijk dat de laatste poging van Obama om Israël te schaden, bijna samenvalt met Chanoekah. Joden over de gehele wereld ontsteken nu acht dagen lang de kaarsen op de chanoekahkandelaar, en zingen daarbij vaak het oude lied over Israëls bevrijdingen, Maoz Tzur. In een Engelse versie van dit lied staat:

Furiously they assailed us,
But Thine arm availed us,
And Thy word broke their sword,
When our own strength failed us.

Woedend vielen zij ons aan,
maar Uw arm hielp ons
en Uw woord, brak hun zwaard
toen onze kracht tekort schoot.