De rots waar de archeoloog over spreekt is de zogeheten even ha’shtija (drinkrots), die volgens de Joodse traditie het begin van de wereld symboliseert. Volgens de Bijbelse overlevering wilde Abraham op deze plaats, op de berg Moria, zijn zoon Isaäk offeren. Waarschijnlijk bevond zich op deze plaats ook het Heilige der Heilige van de Bijbelse tempel. Avraham: ‘Op islamitische tekeningen uit de 19e eeuw staan moslims afgebeeld die voor het Joodse rotsfundament knielen, en niet in de richting van Mekka bidden. We begrijpen uit islamitische overleveringen, dat de Joodse tempel het voorbeeld was voor de bouw van de moskee.’
Vijf maanden geleden werd een oude Arabische inscriptie gevonden in een gebedsnis van een moskee in het Arabische dorpje Nuba, in de buurt van Hebron. Daar stond: ‘Sachrat beit-al-makdas’ wat letterlijk ‘Rots van het huis van de tempel’ betekent. Volgens de Israëlische archeologen Asaf Avraham en Peretz Reuven stamt de inscriptie uit de tiende eeuw. Honderden jaren was het voor de moslims die in het land woonden overduidelijk dat in Jeruzalem ooit de Joodse tempel had gestaan. Daarom werd de Rotskoepel ook precies op die plaats gebouwd, denkt Avraham. ‘Ze deden dat uit eerbied en ter herinnering aan het Heilige der Heiligen in de Joodse tempel. Toen de eerste moslims in de 7e eeuw naar dit land kwamen, namen ze veel van het Joodse geloof over in hun nieuwe religie. We vinden veel Bijbelse verhalen terug in de Koran.’
Avraham benadrukt dat het vroege christendom en de vroege islam veel op elkaar leken: ‘In beide religies denken veel gelovigen dat ze de Joodse religie hebben vervangen. De eerste christenen noemden zichzelf ‘de nieuwe Joden’ en er waren ook de moslims die dat deden. Zij beschouwden zichzelf als verkondigers van het monotheïsme, en als aanhangers van de Bijbelse verhalen. Moslims zagen in Mohammed een messias, en ze hoopten dat de Joden hem ook als messias zouden aannemen.
Dit is de reden waarom Mohammed de moslims aanvankelijk opdroeg om in de richting van Jeruzalem te bidden. Bovendien was de Grote Verzoendag, Jom Kipoer, ooit de enige vastendag binnen de islam. Dit veranderde allemaal toen de Joden de nieuwe uitleg van de islam niet accepteerden. Toen draaiden ze bij het bidden in de richting Mekka.’
Met toestemming overgenomen uit het maandblad Israel Today (www.israeltoday.nl)
