In de weken voorafgaand aan het feest wordt het hele huis schoongemaakt, alle kasten worden leeggehaald, brood en koek, zelfs de kruimels, worden verwijderd, want er mag geen ‘chamets’, gerezen brood, meer in huis te vinden zijn. Het is een jaarlijks gebeuren, dat wellicht navolging heeft gevonden in onze voorjaarsschoonmaak.
Zo is het Pesachfeest een feest geworden dat letterlijk orde en netheid in de huizen brengt. De stofwolken zijn verdwenen, de ramen glanzen, de kasten zijn opnieuw ingeruimd, veel oude dingen zijn weggegooid of hebben elders een betere bestemming gekregen.
De schoonmaak geeft je een gevoel van loslaten en ruimte scheppen voor nieuwe dingen. Maar na elke voorjaarsschoonmaak komt er weer een storm, met regen en modder, die alles weer vuil maakt wat we net hebben schoongemaakt.
Waarom gebeurt dit?
Om te begrijpen, dat God, meer dan al het andere, onze harten rein wil houden. Daarom vragen we ieder jaar: Wat zijn onze ‘Egyptenaren’ dit jaar? Wat heeft ons tot slaaf gemaakt? Wat brengt ons ertoe, ons te ergeren? Wat maakt ons jaloers of bitter?
En ieder jaar proberen we, al is het maar een beetje, los te laten en ons te bevrijden van de kleine en grote dingen waarover we ons opwinden.
Wanneer we dan de avond voor Pesach bij elkaar komen hebben we het gevoel, dat we van de verslaving zijn uitgetrokken naar de vrijheid.
