Door Aviel Schneider
In de gezamenlijke persconferentie benadrukten beiden, dat ze dezelfde visie hebben op de wereldpolitiek en het Midden-Oostenbeleid. ‘Al jarenlang is Israël onrechtvaardig behandeld,’ onderstreepte Trump, verwijzend naar zijn voorganger Obama, zonder deze bij name te noemen.
Naast een vredesregeling met de Palestijnen bespraken beide leiders de nederzettingenkwestie, de verhuizing van de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem, Iran en de wereldwijde islamitische terreur. Daarnaast vroeg Netanyahu Trump dat Washington nu de Israëlische annexatie van de Golanhoogten officieel zal erkennen. Na acht jaar tegenover Barack Obama was nu weer een glimlach op het gezicht van Netanyahu in Washington te zien. Zo hebben de Israëlische media het deels beschreven.
De rechtse politici, zoals de pionierspartij van minister van Onderwijs Naftali Bennett, juichen van blijdschap en verkondigen dat nu het idee van een Palestijnse Staat eindelijk dood is. Israëls linkse partijen, de Palestijnen en de westerse regeringen zien het ofwel als een gevaarlijke ramp voor de regio, of als een dodelijke klap voor een vrede.
Maar wie bepaalt dat een tweestatenoplossing de enige mogelijkheid is voor vrede tussen Israël en de Palestijnen? De westerse regeringen, die in het algemeen meer begrip hebben voor de Palestijnen, of de voormalige Amerikaanse president Barak Obama, die om verschillende redenen meer aandacht toonde voor zijn moslim broeders en zusters?
Het is waar, ook Likoedleider Benjamin Netanyahu stelde ongeveer acht jaar geleden in zijn beroemde Bar Ilan toespraak (in juni 2009) het idee van een tweestatenoplossing voor. Hij deed dit om politieke redenen, zes maanden nadat Barack Obama in januari 2009 aantrad in het Witte Huis. Zijn rechtse partij was het nooit eens met dit idee. Toen al, in het eerste regeringsjaar van Barack Obama, werd ons een gedetailleerd verslag van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken over Obama en zijn relatie met Israël voorgelegd, waaruit bleek dat er met hem geen doorbraak naar vrede mogelijk is. Daarom zei Netanyahu jarenlang, dat hij om tactische redenen het einde van Obama in Washington moest afwachten.
Dat de Palestijnse leiders in Ramallah daarom in paniek raken is begrijpelijk. De nieuwe vriendschap tussen Bibi en Donald bevalt de Palestijnen niet.
Maar op de Palestijnse straat zijn ook andere stemmen te horen. ‘Een tweestatenoplossing heeft geen zin. We willen onder Israëlische leiding een gelijkberechtigde democratie in Palestina leven ‘, zei sheik Abu Khalil Al Tamimi in een interview met Israel Today. Tamimi is geestelijk leider van de salafisten en lid van de Islamitische Shariah Rechtbank in de Palestijnse gebieden. ‘Palestijnen zijn bang om de waarheid en hun gevoelens voor de camera uit te spreken’. In zijn gesprek met Israel Today ziet hij met Donald Trump in Washington een nieuwe hoop voor beide volken in het Heilig Land.
Trump wordt in Israël als een efficiënte zakenman beschouwd, die niet gevangen zit in oude en ongeschikte ideeën over vrede. Als ondernemer weet Trump, dat een overeenkomst voor beide partijen goed moet zijn, anders heeft het geen zin. Nu moeten de partijen in het conflict nieuwe creatieve ideeën naar voren brengen, om te ontsnappen aan de vastgeroeste gedachte, alsof alleen een tweestatenoplossing en de vredesformule land-voor-vrede een oplossing tot vrede zijn.
De Europese regeringen moeten wakker worden en begrijpen dat politiek niet iets statisch is, maar dynamisch. Met Trump in Washington heeft Europa vandaag een probleem, maar dat had Israël tot een paar weken geleden met Obama. Na de eerste ontmoeting met de opvolger van Obama in Washington, lijkt het alsof het de moeite waard is geweest om te wachten.
‘Een vriendschap met een groot vraagteken’, beschreef Israëls erkende commentator Dan Margalit de nieuwe wind in Washington. In de 45e president van de VS Donald Trump ziet de Israëlische premier Benjamin Netanyahu de grootste vriend van Israël in de Amerikaanse geschiedenis in het Witte Huis. Of deze gevoelens en ideeën vanuit Israëlische perspectief juist zijn, zullen de komende maanden en jaren bewijzen.
Met toestemming overgenomen uit het maandblad Israel Today (www.israeltoday.nl)
