David Soakell van Christian Friends of Israel ontkracht deze onzin met een actuele reeks getuigenissen van Arabieren. Hij vertelt dat Israëlische Arabieren – zowel christenen als islamieten – afkeuring uit hun eigen gemeenschap riskeren door in steeds grotere aantallen vrijwillig dienst te nemen in het Israëlische leger (als niet-Joden hoeven ze niet in de IDF te dienen). Dit weerlegt de leugen dat Israël een racistische apartheidsstaat zou zijn.
Een vrouwelijke moslim soldaat zei: ‘Ik wilde dienst nemen, want het is mijn plicht om mijn land te dienen en te beschermen.’ En ze kreeg zelfs toestemming voor wekelijkse bezoeken aan haar familie tijdens de vastenmaand Ramadan, dus zij heeft geen probleem met het in praktijk brengen van haar religie in de Joodse Staat.
Ibrahim Bari, een Afrikaanse moslim-vluchteling, zei openlijk: ‘In het leger maakte ik vrienden voor het leven [en] ik wil alles doen om Israël te verdedigen’
Elinor Joseph, een Arabische christen die in de IDF dient, zegt: ‘Dit is mijn land. Als ik de [Israëlische] vlag in de wind zie wapperen word ik ontroerd.’ Een andere Arabisch-Israëlische soldaat, Monaliza Abdo, voegt eraan toe: ‘Ik ben gekomen om mijn land en mijn huis te dienen.’
En majoor Ala Wahib, de hoogste moslim in de IDF, vraagt: ‘Is Israël inherent racistisch – een apartheidsstaat? Wel, denkt u dat zo’n land iemand zoals ik zou toelaten tot de positie die ik nu heb? Iemand die niet alleen samen met Joodse soldaten heeft gevochten, maar hen nu ook traint? (…) Ik dien niet in het leger om mensen te doden – ik dien erin om mensen te redden. Wanneer Hamas raketten afschiet, of Fatach steekpartijen aanmoedigt, dan zijn wij hier om het leven van alle Israëlische burgers, Joodse en niet-Joodse, te beschermen.’
Adam Ram heeft ook besloten om ‘de stilte te verbreken’ door op te staan tegen de laster en de voortdurende belastering van Israëlische soldaten. Als Bedoeïen die als gevechtssoldaat in Hebron dient, een bijzonder gespannen gebied, zegt hij: ‘De oorlog is tegen alle Israëli’s gericht, ongeacht wie je bent, want als een terrorist zijn huis verlaat met een mes, van plan om een soldaat of een burger te vermoorden, kan het hem niet schelen of zijn slachtoffer een Jood, een moslim of een christen is (…) Zolang je een blauwe Israëlische identiteitskaart hebt, bent je een geschikt doelwit.’
Bovendien zien de Palestijnen die hij op straat ontmoet hem als hun beschermer, waarmee ze liever te maken hebben dan met de falende Palestijnse Autoriteit. Die betaalt ook maar tien procent van de medische kosten van Palestijnen die in Israël worden behandel, de rest betaalt de Israëlische belastingbetaler.
‘In tegenstelling tot ISIS en andere islamitische regimes, is Israël democratisch en gelden rechten zelfs voor degenen die geen staatsburger zijn,’ vervolgde Adam. Vergelijk dit eens met de flagrante discriminatie van niet-moslims in een groot deel van de omringende Arabische wereld, waar zelfs moslimvrouwen niet dezelfde rechten hebben als hun mannen.
Een groep van zes Noord-Afrikaanse journalisten uit islamitische Arabische landen bracht een bezoek aan de Joodse Staat als gasten van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. In hun eerste indrukken van Israël beschreven ze het als ‘Westers en vrij’, en ook als ‘een kans om het echte Israël te zien, zonder de media als tussenpersoon.’
De geschiedenis herschrijven
Bij het wapengekletter van de vijanden van Israël gaat het om geweren, messen, raketten, en zelfs de dreiging van kernwapens. Maar het gaat vooral om een strijd om de waarheid middenin een felle geestelijke strijd. En die vraagt betrokkenheid, in gebed en op andere manieren, van allen die de waarheid liefhebben, zoals die geopenbaard is in onze Messias Yeshua. En we moeten voor Israël opkomen tegenover de schokkende vooroordelen, die zo doorzichtig om het herschrijven van de geschiedenis vraagt.
Israël beschuldigen dat het een ‘apartheidsstaat’ is, is slechts de laatste in een lange reeks van antisemitische pogingen om de toorn op te roepen van een wereld die feitelijk rebelleert tegen de God van Israël, de Vader van onze Heer Jezus Christus, de Joodse Messias.
Eerst was er identiteitsdiefstal, dat was toen Yasser Arafat een ‘Palestijnse’ natie bedacht, waar Joden ooit bekend stonden als Palestijnen. Toen werden de Joden beschuldigd van het stelen van ‘Palestijns’ land, waarop ze zelf duizenden jaren hadden gewoond, dat God zelf hun had gegeven volgens de Schriften, en waarop ze zelfs internationaal een wettelijk recht hadden verkregen door het in 1920 te San Remo aan de Italiaanse Rivièra ondertekende verdrag. En nu, tijdens de recente Israël Apartheid Week, protesteerden studenten terwijl ze hun onderzoekende geest aan de kapstok hingen tijdens een golf van leugens en propaganda tegen de enige democratie in het Midden-Oosten.
Open hun ogen, lieve Heer!
Met toestemming overgenomen uit het maandblad Israel Today (www.israeltoday.nl)
