Hulp christenen bij oprichting Israël

0
262
Wanneer Israël haar 70-jarig jubileum viert van de Staat Israël sinds 1948, kijken ze  met groot respect terug naar allen die geholpen hebben de Staat te helpen bouwen en die tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog hebben gevochten.

door David Parsons

Er zijn daarbij verschillende christenen die hebben geholpen bij de oprichting van de Staat  Israël, 70 jaar geleden.

Verdelingsplan van de VN
De erkenning van het VN Verdelingsplan voor Palestina in 1947, maakte de weg vrij voor de onafhankelijkheid van Israël, door de hulp van christen vrienden. Terwijl de Arabisch-Joodse onlusten doorgingen, heeft de VN onderzoek gedaan en kwam met een oplossing. De commissieleden waren onder de indruk van de Joodse ontwikkelingen in het land. Maar zij weigerden om de 250.000 Joodse vluchtelingen uit Europa te helpen, waaronder het schip de Exodus 1947. Op dit schip zaten 4.500 Holocaustoverlevenden die door de Britten werden aangevallen toen ze bij Haifa waren. Rev. John Grauel een christenzionist, was als vrijwilliger aan boord van de Exodus en gaf verslag van de Britse aanvallen. De Exodus had geen wapens en ze konden alleen terugvechten met aardappels en blikjes voedsel, zei Grauel. Deze tragedie hield maanden aan, voordat het wereldwijd bekend werd. De VN commissie voor de humanitaire hulp kon toen pas helpen.

Rev. Willem Hull had sinds 1935 in Jeruzalem gewerkt en wist dat de Joodse scholen zwaar werden tegengewerkt door de Britten en Arabieren. Zijn contacten met de commissie overtuigde hen, waardoor de Britten werden aangeklaagd. Verder was er een ambassadeur uit Guatemala, J.Garcia-Granados, die het belang van de Joodse terugkeer begreep, lid van deze VN commissie. Hij schrijft dat de Joden in Tel Aviv deze commissie als helden verwelkomden; blijkbaar betekende dit veel voor hen. De meerderheid van deze UNSCOP commissie stelde uiteindelijk voor, dat het Britse Mandaat over Palestina zou eindigen en verdeeld zou worden in een Joods en een Arabisch deel, Resolutie 181. Deze Resolutie werd door de VN aangenomen in 1947.

Het Joods Agentschap heeft deze beslissing aanvaard, maar de Arabieren begonnen dit te bevechten. Toen
Uitroepen van de Staat Israel door Ben Goerion in 1948het Britse Mandaat eindigde op 14 mei 1948 was er een tweedeling van het land en de Joden werden genoodzaakt om hun eigen thuisland als Staat Israël uit te roepen. Om 16 uur die dag riep David Ben Gurion de Staat Israël uit, waarbij hij verklaarde dat de fundering hiervan lag in de Balfour Declaratie, het VN Verdelingsplan en bij de opofferingen van de pioniers. Later die dag, kwam de VN in New York bijeen om alsnog Arabische voorstellen te bespreken. Tijdens dit debat gaf de VS delegatie aan dat hun president Harry Truman de Staat Israël had erkend. Truman kende de Bijbel en had bewogenheid voor minderheidsgroepen. Direct daarna stapte Amb. Garcia-Granados, lid van de VN commissie, naar voren om aan te geven dat Guatemale het tweede land is dat Israël erkent.

Christenen die de nieuwe Staat verdedigen
De vele Joodse strijders kregen nu aanvallen uit Libanon, Syrië, Jordanië, Egypte en Irak te bevechten. De leiders van de Hagana, de Joodse ondergrondse, hadden velen getraind door de Britse officier Orde Wingate. Deze Wingate was een zionist en leerde zijn officieren om altijd de mensen aan de voorkant te instrueren en niet vanaf de achterkant. Dit principe wordt nog steeds gevolgd bij de IDF.

Tijdens deze Onafhankelijkheidsoorlog waren naast de Joodse militairen ook 4.700 vrijwilligers uit 59 landen die hen kwamen helpen. Veelal Joodse veteranen uit de 2e Wereldoorlog, maar ook vele christenen. Eén van deze christelijke vrijwilligers in 1948 was Tom Bowden, bekend als Capt. David Appel voor zijn Joodse afdeling. Bowden was militair en diende onder Wingate in Israël. Tijdens de 2e Wereldoorlog streed hij bij de slag om Arnhem en na de oorlog ook tegen Syrië, waar hij gewond werd. In die strijd verloor ook Moshe Dayan een oog. Bowden kreeg vele Joodse vrienden in Israël. Toen hij in 1948 hoorde van de Arabische onlusten tegen Israël, wilde hij Israël helpen. Hij kwam bij de 7e Brigade die streed bij Latrun. Zijn afdeling bestond uit ongetrainde Poolse joden. Hij hielp hen en vocht mee bij de Burma Road naar Jeruzalem. In 1949 vroegen ze Bowden om Paratrooper te worden. Hij kocht voor zijn afdeling de parachutes in Engeland en sprong zelf 4x. Hij schreef een handboek voor deze paratroopers, wat gebruikt werd bij de Sinaï Oorlog in 1956 en de Zesdaagse Oorlog van 1967.

Vandaag is Derek Bowden 96 jaar en woont in Norfolk, Engeland. Hij is de laatste christen vrijwilliger die meevocht in de Onafhankelijkheidsoorlog van 1948 en was de eerste christen officier in het Israëlische leger. De ICEJ afdeling in Engeland bracht hem onlangs een bezoek. Bowden zei dat zijn christelijk geloof en bewogenheid hem hadden aangemoedigd om deze nieuwe Joodse Staat te helpen verdedigen.

Bron: International Christian Embassy Jerusalem