Door Brian Hennessy
Dit inzicht deelde een verlammende klap uit aan de leugen van de Vervangingstheologie. Want hoe kon dit gebeuren als God inderdaad het Joodse volk had vervangen door de kerk als zijn enige verbondsvolk, zoals de Vervangingstheologie leert?
Christelijk zionisme, dat altijd een kleine stroom binnen het christendom was geweest, werd plotseling een kolkende rivier van steun. Wereldwijd ontstonden bedieningen zoals de Internationale Christelijke Ambassade in Jeruzalem (ICAJ), Friends of Israel en Christians United for Israel (CUFI).
De woorden van Jesaja 40 ‘Troost, troost Mijn volk’ werden als een mandaat beschouwd voor de kerk van vandaag om zowel achter de belegerde Staat als achter de Joden over de hele wereld te staan – biddend, economisch en politiek. Tienduizenden stroomden naar Jeruzalem om te zeggen: ‘God houdt van jullie!’
Maar nu, tientallen jaren later, zijn er twijfels binnengeslopen. Gefluisterde vragen eisen antwoorden. Vragen zoals: wanneer God de Joden naar huis bracht, waarom leven ze dan niet meer godvruchtig? Waarom is abortus toegestaan? Waarom zien we hedonisme, materialisme en zelfs schaamteloze seksuele perversies op het scherm? Waarom geven ze God niet meer eer voor hun militaire en economische successen, in plaats van hun eigen vindingrijkheid en kracht te prijzen? En hoewel Israël het enige land in het Midden-Oosten is, waar het christendom groeit, waarom is de vrijheid om het evangelie te delen nog belemmerd?
Bij deze verontrustende gedachten komen nog de gestage druppels zuur van degenen die Israël belasteren als een onderdrukkende natie die zijn Staat heeft gebouwd op gestolen Arabisch land en een apartheidsbeleid afdwingt.
Het is geen wonder dat zelfs veel christen-zionisten vragen wat er nodig is om Israël op zijn knieën te krijgen. En erger nog, of God ooit de hand heeft gehad in dit herstel, zoals anderen hebben betoogd.
Ik geloof dat het probleem niet bij hen ligt, maar bij ons. Het vergif van de Vervangingstheologie zit nog steeds in ons. Want met zulke veroordelende vragen nemen we dezelfde hypocriete houding aan als de landen die de Joden aan een hogere standaard houden om hen zo te veroordelen. We wijzen met een zelfingenomen vinger naar hun onvolmaakte maatschappij, voor het gemak vergetend dat deze zelfde dingen steeds meer voorkomen in onze eigen zogenaamde christelijke naties en in onze kerken.
En wij beoordelen hun geestelijke kwalificaties alsof we onze eigen gerechtigheid in de Messias hebben verdiend. Heeft God geëist dat we onze zonde eerst opruimen voordat we tot Yeshua komen? Of heeft hij in plaats daarvan ons de genade geschonken om berouw te hebben, zodat Hij ons kon vergeven? Wel, Hij heeft de Joden niet minder beloofd toen Hij zei: ‘De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.’ (Rom. 11:26 HSV).
Mijn advies, beste christenen, is geduld te hebben en niet te twijfelen aan wat je eerst geloofde. God werkt nog steeds. Honderden beloften in de Bijbel verzekeren ons – en hen – van het herstel van Israël voorafgaand aan de komst van het Koninkrijk van de Messias.
En als het niet nu is, wanneer dan?
