Door Benjamin Netanyahu, premier van Israël.
Vertaling: Likoed Nederland, 7 februari 2018.
Israëlische startup-bedrijven ontvangen bijna 20% van de wereldwijde particuliere investeringen in cyberbeveiliging, meer dan 200 keer boven ons relatieve aandeel. Israël recyclet 87% van zijn afvalwater, vijf keer meer dan het op na beste land op dit gebied. Israëlische koeien produceren meer melk per dier dan die van enig ander land.
Wereldwijd profiteren mensen van Israëlische innovaties: in hun mobiele telefoons, autonavigatiesystemen, levensreddende medicijnen, medische apparatuur, zelfs de cherrytomaatjes in hun salades. Mede dankzij nieuwe technologie hebben Israëlische geheime diensten tientallen terroristische aanslagen in tientallen landen helpen te voorkomen.
Deze successen worden ondersteund door universiteiten van wereldklasse en onderzoeksinstellingen zoals het Technion, het Weizmann Instituut en het Volcani Landbouw Instituut.
Technologie zonder vrije markt brengt je niet ver
Alle nationale economieën houden zich bezig met een race waarin de publieke sector op de schouders van de particuliere sector staat. In ons geval was de publieke sector veel te veel opgeblazen. Onder een beleid dat ik “dikke man / dunne man” heb genoemd, hebben we het op een strikt dieet gezet. Zo werden barrières voor concurrentie weggenomen die de private sector belemmerden. Zo kon die met sprongen vooruitgaan.
Wij brachten de overheidsuitgaven onder controle, verlaagden de belastingtarieven, hervormden welvaart en pensioenen, verwijderden deviezencontroles, ontmantelden monopolies, privatiseerden overheidsbedrijven en creëerden nieuwe kapitaalmarkten. Het resultaat was 14 jaar van bijna continue bnp-groei van 4-5% per jaar. Daardoor daalde de nationale schuld van ongeveer 100% naar 62% van het BNP.
Wij lieten de overheidsuitgaven voor de inlichtingdiensten dalen, door veteranen aan te moedigen om duizenden ondernemingen te starten in de civiele IT en cyber-industrie. Die reguleren wij zo min mogelijk. Overheidsinvesteringen in wegen en spoorwegen zorgden dat meer land voor huisvesting beschikbaar komt, dat wordt ontwikkeld door particuliere aannemers.
Vijftig jaar lang hebben overheidsbedrijven tevergeefs gezocht naar gas op zee. Toen wij particuliere bedrijven lieten zoeken, vonden ze gasvoorraden ter waarde van vele miljarden dollars. De opbrengst van dit gas voor de overheid draagt bij aan onze uitgaven op het gebied van onderwijs, welzijn en infrastructuur.
Israël werd een economische tijger – omdat we ervoor kozen een wendbaar zoogdier te zijn in plaats van een fossiel. Door onze kennis van big data, connectiviteit en kunstmatige intelligentie ontwikkelen wij snel nieuwe industrieën.
Vijftig jaar geleden faalde Israël in zijn poging om een auto-industrie te ontwikkelen. Maar in het afgelopen decennium hebben we 500 startende bedrijven gezien in de auto-technologie, die elk jaar miljarden dollars aan investeringen binnen halen.
In 2013 betaalde Google 1 miljard dollar voor Waze, een navigatiesysteem. In 2017 betaalde Intel 15 miljard dollar voor het in Jeruzalem gevestigde MobileEye, als basis voor de wereldwijde inspanningen van Intel voor zelfrijdende auto’s. Onze universele digitale gezondheidsdatabase belooft nog veel doorbraken in de preventieve en de gepersonaliseerde geneeskunde.
Aangezien technologie alleen geen garantie biedt voor onze toekomst, moeten we ondernemerschap blijven bevorderen en buitensporige regulering blijven bestrijden. In de afgelopen twee jaar heb ik een ministerieel comité voorgezeten dat met een machete het onkruid van overregulering weghakt. Israël is sindsdien gestegen van plek 27 naar 16 in de Global Competitiveness Index.
High-tech diplomatie
Wat zijn de lessen van het economische wonder van Israël voor 2018 en daarna? De eerste is: innoveren of ten onder gaan. De tweede is: innoveren om allianties te creëren en vrede te bevorderen.
Onze technologische voorsprong heeft ons veel nieuwe vrienden gebracht, naast onze onvervangbare band met Amerika. Wij onderhandelden economische verdragen met Japan en China. De betrekkingen met India gaan met sprongen vooruit. Tweemaal binnen een jaar bezocht ik Afrika. Ik ben de eerste Israëlische premier die Australië en Latijns-Amerika bezoekt.
Maar misschien is de meest veelbelovende verandering dichter bij huis
Veel Arabische landen zien Israël nu niet als een vijand, maar als een onmisbare bondgenoot in onze gemeenschappelijke strijd tegen de militante islam.
Zij willen nu ook Israëlische technologie om hun economieën vooruit te helpen.
Deze mogelijke normalisatie van de betrekkingen met de Arabische landen zou de weg kunnen effenen voor vrede met de Palestijnen.
In 1968 schreef de belangrijke Amerikaanse schrijver Will Durant in ‘Lessen uit de geschiedenis’: “De invloed van geografische factoren vermindert naarmate de technologie groeit. De aard van een gebied biedt mogelijk kansen voor landbouw, mijnbouw of handel, maar alleen de verbeeldingskracht en het initiatief van leiders en de noeste arbeid van volgelingen kunnen de mogelijkheden realiseren. Alleen een zodanige combinatie [zoals in Israël momenteel] kan ervoor zorgen dat een cultuur meer dan duizend bestaande belemmeringen overwint.”
In de halve eeuw sinds die profetische woorden werden geschreven, heeft Israël inderdaad duizenden obstakels overwonnen. Die vindingrijkheid biedt hoop voor elk land ter wereld.
