Sommige punten van de wet waren zeer omstreden, waaronder de bepaling die alleen de vestiging van Joodse woonplaatsen zou toestaan. Op advies van de juridisch adviseur van de Knesset werd dit vervolgens verwijderd. In plaats daarvan ziet de nieuwe wet Joodse nederzettingen als een primair nationaal doel dat door de Staat moet worden bevorderd.
Een ander controversieel punt is dat er onder de nieuwe wet slechts één officiële taal in Israël is, het Hebreeuws. Volgens de wet zal de positie van het Arabisch later bij wet worden bepaald.
De wet bepaalt onder andere:
♦ Geheel en verenigd Jeruzalem is de hoofdstad van Israël,
♦ In Israël is de Joodse kalender van toepassing, maar ook de (westerse) Gregoriaanse kalender wordt gebruikt,
♦ Onafhankelijkheidsdag is een officiële nationale feestdag,
♦ De gedenkdagen aan de Holocaust en de gesneuvelde soldaten zijn officiële gedenkdagen,
♦ Shabbat en de feestdagen zijn rustdagen,
♦ Niet-Joden hebben het recht om hun rustdag en feestdagen te vieren.
Tijdens de bekendmaking van de uitslag van de stemming applaudisseerden de leden van de coalitie, terwijl de leden van de Gezamenlijke Arabische Lijst het wetsvoorstel demonstratief verscheurden (foto).
‘Israël is de natiestaat van het Joodse volk, die de rechten van al zijn burgers respecteert. In het Midden-Oosten is het alleen Israël dat de rechten van alle burgers respecteert’, zei premier Benjamin Netanyahu na de stemming. Hij noemde het aannemen van de wet een sleutelmoment in de geschiedenis van het zionisme en de Staat Israël. Verder zei hij: ‘Als ik in de wereld spreek, zeg ik steeds weer dat dit ons land is, het land van de Joden. In de afgelopen jaren zijn er pogingen geweest om dit in twijfel te trekken en zo de grond van ons bestaan in twijfel te trekken. Daarom hebben wij deze wet aangenomen, waarin ons volkslied, onze taal en onze vlag zijn vastgelegd. Lang leve de Staat Israël!’
Dit artikel wordt u aangeboden door het maandblad Israel Today (www.israeltoday.nl)
