Tot deze landen behoren Frankrijk, Spanje, Portugal, Ierland, Malta, Nederland, België, Luxemburg, Denemarken, Zweden, Finland, Italië, Oostenrijk, Slovenië en Kroatië.
Tot de maatregelen tegen de EU-staten behoren:
– een her-evaluatie van hun rol in het vredesproces,
– een officiële klacht bij de ministers van Buitenlandse Zaken van deze Staten,
– het beperken van de ambassadeurs van deze landen bij officiële bijeenkomsten,
– ontmoetingen met lagere Israëlische ambtenaren.
Voorts zal de Israëlische regering strenger worden bij het verstrekken van inreisvisa voor Gaza en de Westbank. Ook EU-projecten in de door Palestijnen bestuurde gebieden worden strenger gecontroleerd.
Ook wordt de dialoog tussen Israël en de EU beperkt of opgeschort. Deze is volgens Israël heel belangrijk voor de Europeanen, want die vragen vaak om advies bij problemen op het gebied van terrorisme, immigratie en geopolitieke strategie.
Een woordvoerder van de Israëlische regering zei: ‘Wie vijandelijke stappen tegen ons onderneemt, zal daarvoor betalen. Zij moeten niet denken dat wanneer ze ons kunnen boycotten, al het overige blijft zoals het was.’
De woordvoerder voegde echter toe, dat deze stappen tegen de EU geen ongerichte klap voor iedereen is, maar dat ieder land apart beoordeeld zal worden.
De EU-ambassadeur in Israël, Lars Faaborg-Andersen, begreep de Israëlische opwinding helemaal niet en wees elke vijandige bedoeling van de EU van de hand. Hij zei helemaal niet te begrijpen waarom men de EU beschuldigt van ‘antisemitisme, racisme, immoraliteit, het belonen van terreur, en het vernietigen van Palestijnse arbeidsplaatsen.’ In plaats daarvan wees hij op het bouwen van nederzettingen, wat van Israëlische kant vrede zou verhinderen.
Met toestemming overgenomen uit het maandblad Israel Today (www.israeltoday.nl)
