Het was verdrietig om te vernemen dat een groot aantal – misschien zelfs de meeste – branden het gevolg waren van brandstichting. Hoe groot moet de haat zijn, dat iemand bereid is om het land waarop hij zelf leeft, in brand te steken
Daarbij kwamen nog de vele zeer hatelijke commentaren van haters van Israël via de sociale netwerken. Daar werden onder andere vrolijke liedjes gepost, en er werd voor gebeden dat de branden in Israël nooit meer zouden stoppen. Er werd aangemoedigd om nog meer branden aan te steken. Een angstaanjagende en zeer verdrietige sfeer begon zich over het land te verspreiden.
Maar toen kwam het licht, dat door de donkere wolken van branden en verdriet heen doorbrak. Lichtpuntjes van de hoop, dat niet alles verloren is, dat er nog hoop bestaat op de goede kant van de mensen. De vuurramp hier in Israël heeft een golf van hulpvaardigheid bij de bevolking losgemaakt. Mensen – zowel Joden als Arabieren – openden de deuren van hun huizen, om personen van wie het huis was verbrand, een onderkomen te bieden. Dat gebeurde niet alleen in Haifa, maar ook in Arabische steden zoals Shfaram en Nazareth, en de door Arabieren en Joden bewoonde stad Akko. Er werd uiteindelijk meer hulp aangeboden dan nodig was.
Scholen maakten pakketten klaar met snoep en zelfgebakken koeken en uitrusting, zoals sokken en oogdruppels voor de strijders van de brandweer. Eigenaren van vakantieverblijven nodigden mensen die hulp nodig hadden uit, om bij hen te overnachten. Arabische restaurants in Haifa sloten hun zaken om de brandweermannen falafels te brengen. De lijst van hulpvaardigheid is zeer lang. In Abu Gosh werden de uit Natal geëvacueerde gezinnen hartelijk ontvangen, de Joodse kinderen leerden en speelden samen met de Arabische kinderen in de kleuterschool. Alle voorzitters van Arabische districten veroordeelden de brandstichtingen scherp. De Palestijnse Autoriteit zond blusteams om Israël te steunen bij de strijd tegen de vlammen.
Ook vanuit het buitenland kreeg Israël hulp. Niet minder dan dertien landen stuurden hulp: Rusland, Turkije, Cyprus, Kroatië, Azerbeidzjan, Oekraïne, Frankrijk, VS, Italië, Griekenland, Egypte, de Palestijnse Autoriteit en Jordanië. In totaal waren 325 medewerkers en 21 blusvliegtuigen uit het buitenland betrokken bij het blussen. Veel andere landen boden ook aan om te helpen, wat gelukkig niet nodig is geweest, waaronder Nederland, Wit-Rusland, Tsjechië, Slowakije, Oostenrijk, Spanje en Roemenië.
Altijd weer hebben oorlogen en noodsituaties de bevolking van Israël sterker gemaakt, men komt dichter bij elkaar en helpt elkaar. Dat heeft deze ramp ook weer bevestigd. De branden hebben veel vernietigd, maar we zullen de momenten nooit vergeten die ons weer het mooie van Israël hebben laten zien. Ook in de diepste duisternis is er altijd een licht van hoop.
