Door Kees Abspoel
“Zo zegt Kores, de koning van Perzië: alle koninkrijken der aarde heeft de Here, de God des hemels, mij gegeven en Hij heeft mij opgedragen Hem een huis te bouwen in Jeruzalem, in Juda.” Ezra 1:2
Alle koninkrijken van de aarde
Omdat de frase ‘alle koninkrijken van de aarde heeft Hashem, de God des hemels, mij gegeven’ ook kan worden toegepast op de leiders van de twee grootste landen van de wereld, pleitte het Sanhedrin ervoor dat Trump en Poetin – evenals hun voorganger Kores) om dit oude Bijbelse decreet uit te voeren en het Joodse volk te steunen in hun heilige missie. Rabbi Weiss: “We zijn klaar om de tempel te herbouwen. De politieke omstandigheden van vandaag, waarin de twee belangrijkste nationale leiders in de wereld het Joodse recht op Jeruzalem als hun geestelijke erfenis steunen, is historisch gezien ongekend”.
President Trump
President Trump heeft Jeruzalem erkend als de hoofdstad van Israël door het uitspreken van zijn plannen om de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv te verplaatsen naar Jeruzalem. In 1995 was de Amerikaanse regering al overeengekomen dat deze verplaatsing zou gebeuren, (The Jerusalem Embassy Act) maar dit was vervolgens door elke Amerikaanse president tegengehouden. Trump beloofde dat hij het niet zal tegenhouden, maar zich juist actief zou gaan bezig houden met de verplaatsing van de ambassade.
Poetin
In 2012, tijdens zijn derde officiële reis naar Jeruzalem bracht Poetin een bezoek aan de Westelijke muur. (bij velen nog bekend als de Klaagmuur) Hij sprak daar een persoonlijk gebed uit en las uit de Psalmen uit een Russisch-Hebreeuws gebedenboek. Een Israëlische omstander riep in het Russisch, “Welkom, president Poetin!” Poetin ging naar de man toe, die het belang van de Tempelberg en de Joodse Tempel uitlegde. Volgens de Chadrei Charedim, de Hebreeuws nieuwssite, antwoordde Poetin de man: “Dat is precies de reden dat ik hier kwam – Om te bidden voor de herbouw van de tempel.”
De Verenigde Naties
In aanvulling op de verzoeken aan Trump en Poetin heeft het Sanhedrin ook een beroep gedaan op de Verenigde Naties, de opvolger van de Volkerenbond, die in 1920 een resolutie aannam (het San Remo verdrag) dat in wezen de oprichting van een Joodse staat mogelijk maakte door delen van het verslagen Ottomaanse Rijk een nieuwe bestemming te geven. (zoals het mandaatgebied Palestina) In wezen was dit verdrag een reactie op – en goedkeuring van- de Britse Balfour-verklaring, uitgegeven door Groot-Brittannië in 1917, waarin een officiële erkenning en steun voor de oprichting van een Joodse staat.
Bekrachtigd volkerenbesluit
De Amerikaanse president Calvin Coolidge ratificeerde de San Remo-overeenkomst in 1925, waardoor de erkenning van een Joodse Staat juridisch bindend werd volgens de Amerikaanse wet. Het Sanhedrin benadrukt dat het absoluut noodzakelijk is op dit moment de historische Amerikaanse inzet voor de staat Israël te benadrukken door het opnieuw vaststellen van de overeenkomst, omdat de Palestijnse Autoriteit probeert de wereldgeschiedenis te herschrijven, daarbij enthousiast geholpen door Unesco en de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.
Wereldvrede
Rabbi Weiss benadrukt dat het ondersteunen van de Joodse claim op Jeruzalem de hele wereld vrede zou brengen. “De leiders van Rusland en Amerika kunnen de naties van de wereld naar wereldvrede te leiden door middel van de bouw van de tempel, de bron van vrede,” aldus Rabbi Weiss. “Dit zal opwegen tegen de schandelijke UNESCO resoluties die de oorzaak van de toenemende terreur en geweld zijn.” Hij doelde hierbij op de twee resoluties van Unesco waarbij elk verband tussen de stad Jeruzalem en het Joodse volk werd ontkend en waarbij aan de islam het religieuze monopolie werd gegeven op veel van de heiligste plaatsen van het Jodendom.
Een tempel uit de hemel
Sommigen in Israël menen dat de derde tempel vanuit de hemel zal nederdalen, zoals beschreven in de Schriften. Rabbi Chaim Richman zei echter dat het een Bijbels gebod is om de tempel te bouwen. “En zij zullen Mij een heiligdom maken, en Ik zal in hun midden wonen.” Exodus 25:8 ‘Net als elk ander gebod, is het aan de Joden om het zelf uit te voeren, en niet te wachten tot God het voor hen doet’ aldus Rabbi Richman.
God zegent wanneer wij ons deel doen
Rabbijn Richman begrijpt dat God een deel van het proces zal zijn, maar zegt dat het op geen enkele wijze de mens vrijstelt van het nemen van een proactieve rol. Om zijn punt te illustreren gaf hij een krachtig voorbeeld van de actie van de mens om de goddelijke wil tot stand brengen. In 1967, toen Israël werd geconfronteerd met een superieure verzameling vijandelijke legers die de Joodse staat wilden vernietigen, versloeg het Joodse leger hen. ‘Het vuur van de artillerie tijdens de 1967 Zesdaagse Oorlog was goddelijk gesanctioneerd vuur. Hashem’s zegen komt wanneer wij eerst ons deel doen. Eerst moet Israël Gods gebod vervullen en beginnen te bouwen en pas achteraf zal Hashem de uiteindelijke spirituele zegen brengen op wat zij met hun eigen handen hebben gebouwd en dan zal de rust van de Shechina (de aanwezigheid van God) op de tempel rusten’ aldus nogmaals Rabbijn Richman.
Bezwaren tegen de herbouw
Er zijn Joden die bezwaar maken tegen de bouw van de tempel en zij doen onbewust hetzelfde als de rabbijnen in Europa die in de jaren dertig de Joden tegenhielden om te verhuizen naar Palestina; zeggende dat God dat verbood. Toen de Joden naar Palestina trokken zegende de Here God hen door de vorming van de staat Israël. Net zo, vinden genoemde rabbijnen, dat het geen twijfel leidt dat de Torah het Joodse volk vertelt om te gaan naar de Tempelberg en daar de Derde Tempel te bouwen.
Vrede en geen gevaar
De wereld verlangt naar vrede. Verscheurd door oorlogen en aanslagen zijn we moe. Dat geldt zeker voor het Joodse volk, wat in 1948 hoopte veilig te zullen zijn in hun eigen nationaal huis Israël. Hoe bedrogen zijn zij uitgekomen! Het is begrijpelijk dat deze oproep om de tempel te herbouwen er komt; het Joodse volk verwacht hun Messias en hoopt dat Hij komt zodra de tempel er weer staat. Helaas hebben zij hun Messias afgewezen omdat zij niet konden geloven dat hun Messias (eveneens) de lijdende Dienstknecht zou zijn. Zij verwachtten (en verwachten nu nog steeds) de overwinnende Koning Messias. Als de tempel wordt herbouwd is de kans groot dat er inderdaad een man komt die vrede en geen gevaar belooft. En de kans is groot dat Israël deze man als hun messias zal verwelkomen. Een schijnvrede door hun verbond met de dood. De Heer Jezus zei het huilend: “Och, dat u ook nog op deze uw dag zou onderkennen wat tot uw vrede dient” (Luk. 19:42).
Gebed blijft nodig
Laten wij blijven bidden voor onze oudere broeder Israël, dat nu nog velen hun ware Messias zullen herkennen en erkennen! (de Messias belijdende Joden) Laten we bidden dat het moment spoedig zal komen dat gans Israël niet meer vertrouwt op wapens of verdragen, maar dat zij de Naam van God gaan roepen; Hem om hulp vragen. Dat zij gaan roepen om hun Messias: gezegend Hij, die komt in de Naam des Heren!’
Nog even.
Een tijd die de Bijbel ‘de benauwdheid van Jacob’ noemt. We weten dat het komen zal. De vrede van Jeruzalem; we bidden het haar toe. En het komt. In de toekomst.
Bron: breakingisraëlnieuws
http://appie.abspoel.nl
