=======================================
Dit artikel is een commentaar van de Turkse moslimgeleerde Adrian Oktar (foto, midden), die de moslimwereld vermaant om het zionisme niet langer als een bron van kwaad te zien.
========================================
Het werkelijke doel van zionisme is echter om het Joodse volk, dat sinds lange tijd over de wereld verspreid leeft, in dezelfde staat bijeen te brengen. De Joodse diaspora wilde zijn eigen staat stichten in het land dat hun erfdeel is. In onze tijd is de tegenstand tegen hen – het antisemitisme – omgedoopt tot antizionisme. Antisemitisme richt zich tegen alle Joden vanwege hun nationaliteit.
Hoewel het grondgebied waarop Israël is gevestigd, is omringd door 22 Arabische staten, die elk zijn gebonden aan hun etnische afkomst, is het weer samenkomen van het Joodse volk en hun oprichting van een eigen staat altijd een onderwerp van geschil geweest.
Toch wordt Israël beschouwd als een haven in de storm voor miljoenen Joodse mensen. Er zou meer waardering moeten zijn voor de positie van de Staat Israël als een veilig thuis voor de Joden, gezien de bijna één miljoen Joden die al hun bezittingen moesten achterlaten, toen ze in de nasleep van de oorlog van 1948 werden gedwongen Arabische landen te verlaten.
In tegenstelling tot veel Arabische landen bestaat Israël uit mensen met verschillende religies en verschillende etnische achtergronden. Een vijfde van de bevolking is Arabisch, terwijl de gehele bevolking is samengesteld uit meer dan 70 etnische afkomsten en culturen met 35 verschillende talen en dialecten. Het vermelden waard is dat in dit land het Arabisch ook een officiële taal is, naast het Hebreeuws.
Ondanks enkele algemeen aanvaarde misvattingen in het Midden-Oosten, is het zionisme geen onderneming beraamd voor de wereldheerschappij. Het enige doel van de Joodse volk is, na al het lijden en vervolging die ze door de eeuwen heen doormaakten, veilig te wonen in de gebieden waar hun voorouders woonden.
Het Joodse volk is 3500 jaar lang een deel van dit land geweest, en ze werden lang geleden uit hun huizen verdreven door de onderdrukkende hand van het Romeinse Rijk. De opkomst van de Staat Israël betekent de verwerkelijking van de droom van dit kleine land, een thuisland te hebben waar zij uiteindelijk in vrede kunnen leven en zichzelf besturen.
Het is zeer verrassend maar waar, dat veel moslims zelfs onwetend zijn over de werkelijke betekenis van het zionisme. In plaats daarvan noemen ze het zionisme liever ‘een kwaadaardig systeem dat tot doel heeft de wereldorde te vernietigen’, en ze geloven ten onrechte dat het zionisme de bron van alle kwaad in de wereld is. Bovendien leven veel moslims met de illusie dat anti-Israëlisme een onderdeel van toewijding aan God is.
Moslims moeten weten dat het bepleiten van de rechten van het Palestijnse volk niet noodzakelijk het aanhangen van een antisemitische ideologie inhoudt. Het bestaansrecht van Israël, zoals van ieder ander volk op de wereld, staat niet ter discussie. Bovendien zou het erkennen van Israëls bestaansrecht zeker een einde maken aan het bloedvergieten dat al eeuwenlang voortduurt. Het vermoorden van onschuldige mensen – al dan niet Joods – of het aanmoedigen van het verdrijven van mensen uit het land van hun voorouders, alleen maar omdat zij Joden zijn, is niet in overeenstemming met de ethiek van de Koran.
De islam kent – net zoals het internationale recht – het principe van de ‘individuele strafrechtelijke aansprakelijkheid’. Een hele gemeenschap kan nooit als een geheel schuldig worden bevonden. Elke samenleving heeft zijn goede en slechte mensen. Hen allemaal beschuldigen of straffen, zonder onderscheid te maken tussen de onschuldigen en de schuldigen, is volstrekt onaanvaardbaar.
God verleent het Joodse volk expliciet het recht om te leven in het Heilige Land: Denk aan wat Mozes tot zijn volk zei: ‘O, mijn volk, herinner u Allah’s gunst aan u, toen Hij profeten onder u aanstelde en u koningen aanwees en Hij u gaf, wat Hij aan niemand onder de volkeren heeft gegeven. O, mijn volk, gaat het heilige land binnen dat Allah voor u heeft bestemd en keert het niet de rug toe, anders zult gij verliezers worden.’ (Koran 5: 20-21).
God zegt ons ook in de Koran – en dit wordt ook beloofd in de Torah, in Deuteronomium 30:3 – dat het verstrooide Joodse volk bijeengebracht zal worden in de eindtijd. ‘En Wij zeiden daarna tot de Israëlieten: “Bewoont het land en wanneer de toezegging van het hiernamaals uitkomt, zullen wij jullie allen door elkaar bijeenbrengen”.’ (Koran 17:104).
Het is heel belangrijk om te zien dat een belofte, die God 3000 jaar geleden deed, werkelijkheid wordt, en om getuige te zijn van wat de profeet Abraham en de profeet Mozes hebben voorzegd. God openbaarde duizenden jaren geleden dat ‘de Joden in deze landen zullen zijn’, en we kunnen nu dit wonder tot bloei zien komen.
Indien de Arabisch-islamitische wereld Israëls bestaansrecht als onafhankelijke en soevereine Staat zou erkennen, zou er een einde komen aan dit eeuwenlange bloedvergieten. Het Palestijnse volk zou hier het meeste voordeel van hebben, zij zijn zeer gefrustreerd vanwege de oorlog en de veiligheidsmaatregelen.
Het is van groot belang er nogmaals op te wijzen dat er momenteel in de islamitische wereld een diepgaande misvatting bestaat over het zionisme. Dit vooringenomen standpunt is in de loop van de tijd een misplaatste angst voor het Joodse volk geworden. Veel moslims realiseren zich niet dat ze in feite tegen de verzen van de Koran rebelleren door bezwaar te maken tegen het bestaansrecht van de Joden. Het is de plicht van de ware moslims, om het zionisme op een nauwkeurige manier uit te leggen en een einde te maken aan deze cyclus van haat tegen een volk dat, net als de moslims, ook gelooft in de ene ware God.
Met toestemming overgenomen uit het maandblad Israel Today (www.israeltoday.nl)
