Worden alleen in Israël vrouwen lastig gevallen?

Talrijke krantenkoppen over prominente figuren in het land sierden de titelpagina’ s. In feite gebeurt ‘Me Too’ al lange tijd in Israël, met alle ernstige gevolgen van dien. In Israël is het geval van de voormalige Israëlische president Moshe Katzav een voorbeeld van iemand die door zijn seksueel wangedrag zijn carrière en persoonlijke vrijheid op de lange termijn verliest. Katzav werd veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf.

Hooggeplaatste politie-officieren, politici, burgemeesters en rabbijnen hebben hun ambt moeten neerleggen wegens seksuele intimidatie en corruptie of zijn voor de rechtbank in staat van beschuldiging gesteld. In Israël staat niemand boven de wet, ook de premier, president, ministers, generaals, rabbi’s of miljardairs niet. De campagne ‘Me Too’ is dus niets nieuws in Israël. Het rechtsstelsel van Israël bestrijdt al jaren seksueel wangedrag en corruptie in de bovenlaag van het volk. Dit gebeurt nu ook in de VS.

Wat ons hier in het land verbaast is dat de ‘Me Too’-golf niet over de Europese landen lijkt te zijn gespoeld. Toen ik Me Too opzocht in de Duitse versie van Google, leverde de zoekmachine geen gevallen op van Duitse beroemdheden die seksueel misbruik maakten van vrouwen. In plaats daarvan werden mij slechts zonden uit de Verenigde Staten getoond, vooral de huidige beschuldigingen tegen president Donald Trump van de VS, en gevallen uit andere landen.
De Frankfurter Rundschau schreef een paar dagen geleden: ‘In dit land vordert het #MeToo debat over seksueel geweld en misbruik maar langzaam, maar al te vaak wordt het onderwerp belachelijk gemaakt. Waarom eigenlijk?’

Onze waarneming in Jeruzalem was duidelijk juist. Allereerst betekent het niet dat Me Too ook in Duitsland een belangrijke zaak moet worden. Aan de andere kant zijn de prominenten in Duitsland misschien echt betere mensen, en Duitse politici, acteurs en producenten molesteren de vrouwen misschien niet seksueel, zoals in Israël? Maar misschien zijn de Duitse vrouwen ook banger voor hun machtige mannen in het volk en houden ze liever hun mond dicht? Of kan het zijn dat de Duitse media samenwerken met beroemdheden in het volk en seksueel wangedrag verbergen?

Ik vind het heel moeilijk voor te stellen dat alle kwaad, zoals seksuele intimidatie, misbruik en corruptie, alleen hier in het land gebeurt. In welk ander land in Europa werd een premier, president, minister, rabbijn enzovoorts veroordeeld tot gevangenisstraf? Israël is daar niet trots op, maar het zegt wel iets over de staatsinrichting en de wet. Duitsland en andere Europese landen pretenderen naar buiten toe alsof alles binnen hun grenzen beter is. Wat, zijn er in Duitsland geen leiders, ministers, politici, generaals, priesters, acteurs en producenten die zondigen en daarvoor worden berecht? Worden vrouwen alleen in Israël lastiggevallen? Natuurlijk niet. Het blijft gewoon verborgen. En als het verborgen is, wat is er dan nog meer verborgen?

Maar het laat ook iets anders zien over Duitsland en Europa. Het is een signaal van geestelijke en sociale arrogantie naar de buitenwereld, die vaak door Israël wordt gevoeld. Dit betreft de kritiek van Duitsland op Israëls houding ten opzichte van de Palestijnen en Israëls standvastige stellingname in de politiek. Het is altijd gemakkelijk om het slechte in anderen te vinden en niet binnen je eigen grenzen. Dat is wat Israël telkens weer voelt, de Europese landen willen iets kenmerken wat ze zelf niet zijn. Ze zijn niet beter dan anderen, ook niet dan Israël.

Met toestemming overgenomen uit het maandblad Israel Today (www.israeltoday.nl)