De spanning tussen messiaanse Joden en evangelische Palestijnen is steeds meer opgelopen sinds de opkomst van de conferenties van ‘Christ at the checkpoint’, die een versie van de vervangingstheologie promoten waarin ‘Palestina’ Israël vervangt.
De meeste messiaanse Joden boycotten deze conferenties vanwege de daar heersende onbeschaamde haat tegen Israël, en vanwege hun agressieve theologische inspanning om het bestaan van Israël als Joodse staat te delegitimeren.
Sommige messiaanse Joden denken echter dat, ongeacht de omstandigheden, conflicten tussen messiaanse Joden en evangelische Palestijnen niet te tolereren en onacceptabel zijn.
In een poging het conflict op te lossen, kwam een groep messiaanse Joden en evangelische Palestijnen, waarvan de meesten organisatoren en deelnemers zijn van de conferenties van ‘Christ at the Checkpoint’, afgelopen maand bijeen in Larnaca op Cyprus.
Een persbericht, dat gepubliceerd werd op de website van nota bene dezelfde mensen die de agenda ‘Israël is Palestina’ propageren, geeft een schets van de manier waarop mensen met diametraal tegengestelde theologische standpunten toch nog kunnen voldoen aan Jezus’ opdracht om je vijand lief te hebben.
Het document stelt enkele praktische stappen voor, met als doel om de eenheid tot uiting te brengen die er tussen beide groepen zou moeten zijn.
Het document verzekert dat eenheid mogelijk is op basis van gemeenschappelijke ethische waarden: ‘…onze eenheid in de Messias moet ethische levensstandaarden handhaven die onze roeping waard zijn.’ Om naar deze standaard te leven, roept het document op tot ‘een genereus theologisch standpunt dat ruimte maakt en respect heeft voor de gewetensovertuigingen van anderen die deze oprecht ontlenen aan hun interpretatie van de Bijbel.’
Met andere woorden, degenen die dit document hebben opgesteld, geloven dat serieusheid alleen al voldoende is om onverenigbare interpretaties van dezelfde heilige tekst te bekrachtigen. Oprechtheid en welwillendheid komen in de plaats van waarheid.
In het document wordt verder gesteld: ‘Wij erkennen dat we zeer verschillende theologische opvattingen hebben over het land,’ maar dat we ‘die manieren van spreken en van handelen betreuren die onverenigbaar zijn met gehoorzaamheid aan onze Heer.’
Kort gezegd, in deze versie van christelijke rechtvaardigheid kan een Palestijnse ‘broeder’ volhouden dat ‘het stichten van de Staat Israël een catastrofe is’ en toch in vrede leven met messiaanse Joden. Evenzo wordt van een messiaanse Jood verwacht dat hij diegenen omarmt die oproepen tot zijn ondergang.
Deze conclusie is mogelijk, maar alleen wanneer de messiaanse Joden in kwestie zichzelf niet zien als een deel van Groot-Israël, in welk geval zij het idee kunnen tolereren dat Israëls wedergeboorte een catastrofe was.
Maar als messiaanse Joden zichzelf zien als een integraal deel van Israël, dan is dit document eens te meer een bewijs van het verontrustende verschijnsel dat een steeds groter aantal Joden het vernietigende verhaal steunen dat hun vijanden verspreiden. Alleen doen ze dat in dit geval in de naam van Jezus.
Met toestemming overgenomen uit het maandblad Israel Today (www.israeltoday.nl)
