De Bijbel is volgens hem allerminst positief over democratie, waarbij de meerderheid van Gods volk zou beslissen. Israël was dan terug gegaan naar de vleespotten van Egypte en aan de berechting van Jezus lag democratisch stemrecht onder Pilatus ten grondslag. Volgens Boekhoff kan democratie in de politiek al tot problemen leiden. De minst slechte bestuursvorm, zei Churchill. Naar de mens gesproken heeft hij volgens de auteur ook wel gelijk, maar naar Bijbelse maatstaven niet.
Toch worden in de kerk, waar tot de 20e eeuw volgens Boekhoff geen democratie gold, de beginselen daarvan nu steeds meer toegepast. ”De oorzaak lijkt sterk op die van de politiek. De groep christenen wordt steeds kleiner, de vijver waarin de kerken vissen ook en om de leegloop tegen te gaan, wordt er geluisterd naar de meerderheid van de overgebleven kerkgangers. Belangrijke besluiten worden door de kerkenraad aan de kerkleden voorgelegd. Vaak wordt er gestemd, waarbij de wens van de meerderheid wordt gehonoreerd.”
Maar die meerderheid kan best on-Bijbelse dingen omarmen, soms door gebrek aan kennis van de Schrift, soms door invloed van de wereld in het leven van de stemmers. “Het kan zomaar zijn dat de meerderheid het scheppingsverhaal niet meer gelooft. En wat als de meerderheid niet meer wil horen van zonde en toewijding? Of als de meerderheid niet meer gelooft dat Jezus de Zoon van God is?”
De kerk, zegt Boekhoff, heeft leiders nodig als Mozes en Paulus. “Mannen Gods die vanuit Zijn tegenwoordigheid leven, die een gebedsleven hebben en doorkneed zijn in de Schrift.”
