Het is natuurlijk juist dat men door de wet niet wordt behouden, maar toch is die niet afgeschaft. De vervulling van de wet door Christus houdt in dat die voortleeft in degenen die zich aan Hem hebben toevertrouwd, meent Ter Velde.
In het christenleven heeft de Wet van God ‘op een zekere afstand nog wel degelijk een functie’. Ter Velde: “Het is daarom onjuist te denken of te beweren dat de Wet van God is afgeschaft, of voor ons niet meer van belang zou zijn. We zien dan ook vaak dat een zekere oppervlakkigheid ontstaat in het leven van mensen die denken dat de Wet van God er niet meer toe doet.”
Dat komt – in de vorm van roddel, kritiek op elkaar en elkaar wegzetten of afschrijven – ook soms in de verhoudingen binnen de Gemeente tot uiting, voegt hij eraan toe. “Als de wet van God in de Gemeente al niet meer wordt beleefd en doorleefd, hoe moet het dan in de wereld gaan?” Die Gemeente is, zegt Ter Velde, de enige reden waarom God nog niet met Zijn oordelen over de wereld kwam.
Een ‘Nieuwe Wereldorde’ staat op de agenda van de VN, alsof de aarde van de mens is, vervolgt de auteur. “Zij willen rond de tafel gaan zitten om de aarde opnieuw te delen in onderlinge machtsgebieden.” Terwijl de Heer straks de aarde opeist, wil men Zijn Wet terzijde schuiven “en de vrijheid van de mens moet heerschappij voeren over de wereld en ook over ons land. Gelukkig zijn er nog mensen in de politiek van ons land die iets anders zeggen. Laten we hen in onze gebeden gedenken.” Er wordt, constateert Ter Velde, wereldwijd een strijd om Gods Wet ontwikkeld. “Wordt die terzijde geschoven, dan is ons leven vogelvrijverklaard en komen we onder de macht van het goddeloze regiem van de vorst der duisternis. Dan gaat de dood heersen, waar het leven zou moeten worden beschermd in de zwakke en zwakste momenten. Dat zien we nu al volop achter witte jassen van sommige medici en achter de witte boorden van sommige politici.”
