Kerken in de hele wereld schakelen door de coronacrisis massaal over naar online diensten en hulpbetoon. ‘De huidige crisis brengt mensen dichter bij God. De behoefte om uit de Bijbel te lezen en thuis te bidden groeit’, signaleert een Iraakse voorganger.
De coronacrisis drukt kerken niet in het defensief. Integendeel, wereldwijd komen initiatieven op gang om de lamgeslagen samenleving te helpen. Van Rusland tot Mexico en westerse landen zijn kerkdiensten niet mogelijk door de coronacrisis, maar zoeken gelovigen contact en hulp via digitale media.
In Indonesië houden veel kerken online kerkdiensten, omdat hun gebouwen gesloten zijn. Voor christenen in afgelegen gebieden met een slecht bereik van internet, sturen christenen via Whatsapp luisterpreken rond. Voor ouderen die niet met de moderne technologie overweg kunnen, worden preken geprint en aan huis uitgedeeld.
In Oezbekistan zamelen kerken voedsel in voor arme gezinnen en delen op straat mondkapjes uit. Hoewel door de strenge quarantaineregels sociaal contact nauwelijks mogelijk is, kon een groep christenen deze week in een weeshuis eten, snoepgoed en wat spelletjes uitdelen. ‘We zullen in deze zware tijd verstandig en voorzichtig zijn, letten op alle hygiëneregels, maar tegelijk niet hoeven bang te zijn en ons te verbergen’, aldus een lokale christen. ‘We willen licht en hoop brengen aan mensen in nood.’
Kerken in Kazachstan volgen het voorbeeld van Oezbeekse gelovigen door mondkapjes te maken en die gratis uit te delen. Bij online samenkomsten wordt niet alleen gebeden, maar ook gezamenlijk gekeken naar christelijke films. ‘Mensen voelen zich beter, het helpt zowel christenen als niet-christenen’, aldus een plaatselijke kerkleider.
Kerken in Kirgizië delen maaltijden uit aan bejaarden en kinderrijke gezinnen. Christenen, van wie velen hun baan zijn kwijtgeraakt, komen soms in kleine huissamenkomsten bijeen. In Turkmenistan, waar diensten in geregistreerde kerken mogen doorgaan, komen groepjes christenen in geheime huiskerken bijeen.
In Irak hechten christenen veel belang aan hun onderlinge samenkomsten. ‘Een dienst is voor hen vaak van meer gewicht dan voor westerse kerken. Veel gelovigen zijn dan ook diepbedroefd dat ze zondag niet naar de kerk kunnen’, legt priester Poulos uit Bashiqa uit. ‘We manen hen echter thuis te blijven en hun gebeden te doen via de livestream op internet.’
In Qaraqosh beleggen kerkleiders twee keer per dag een korte bidstond. Die worden inmiddels bijgewoond door Irakezen in ballingschap. In Karamles delen kerkleden desinfecterende middelen uit en maken de straten schoon. ‘We kunnen ons grote kerkgebouw niet gebruiken, maar kunnen van ons huis wel een kleine kerk maken’, stelt priester Ammar.
Bron: Open Doors / Foto: Pixabay.com
