Met ‘Het Derde Doelwit’ heeft Joel C. Rosenberg weer een thriller geschreven zoals de liefhebbers dat van hem gewend zijn: een hoofdpersoon die toegang heeft tot de hoogste kringen in de politiek en de inlichtingendiensten, veel actualiteit en eindtijdscenario’s. Rosenberg begint met ‘Het Derde Doelwit’ aan een nieuwe serie na boeken te hebben geschreven rond veiligheidsadviseur Jon Bennett en CIA-agent David Shirazi.
Zijn hoofdpersoon in dit nieuwe boek is J.B. Collins, een gevierd buitenlandcorrespondent van de krant New York Times. Het boek begint met dat Collins op weg is naar Syrië om daar Jamal Ramzy te interviewen, de rechterhand van de grote baas van ISIS. Dit zet direct de toon van het boek: Collins die de spil wordt in het naar buiten brengen van nieuws rond deze terreurbeweging. De grote vraag is of ISIS chemische wapens in handen heeft gekregen. Collins wil hierover schrijven, maar niet iedereen is daar blij mee. Want de vredesonderhandelingen tussen Israël en de Palestijnen naderen hun voltooiing. En het laatste wat alle betrokkenen kunnen gebruiken is een verhaal over het naderende onheil in het Midden-Oosten.
Rosenberg schrijft in een goede vaart en daadwerkelijk spannend over deze gebeurtenissen. Wat dat betreft is ‘Het Derde Doelwit’ een pageturner zoals een thriller hoort te zijn.
Als lezer kreeg ik sympathie voor hoofdpersoon Collins. Rosenberg werkt hem goed uit, zijn sterke kanten maar ook zijn zwaktes. Dat laat hij overigens bij de andere hoofdpersonen in het boek wel wat liggen. De kracht van ‘Het Derde Doelwit’ is ook dat het verhaal handelt over de dreiging van ISIS. Je ziet de nieuwsbeelden voor je als Rosenberg bijvoorbeeld schrijft over Aleppo. Sterk vind ik ook dat Rosenberg schrijft over de gruweldaden van ISIS, maar nooit te expliciet wordt. Hij wil niet scoren met overmatige beschrijvingen van het geweld. Onlangs las ik in de krant een artikel over de mogelijkheid dat ISIS chemische wapens heeft buitgemaakt. Dat was net nadat ik het boek had gelezen. Onwillekeurig moest ik denken aan ‘Het Derde Doelwit’, dat dus draait om die vraag: stel dat ISIS chemische wapens heeft, wat zou er dan gebeuren?
Wat mij niet aanspreekt is dat op een gegeven moment de thriller verandert in een Bijbelstudieboek. Dat heeft Rosenberg al eerder gedaan, dat een hoofdpersoon pagina’s lang de tijd krijgt om eindtijdscenario’s aan de hand van Bijbelteksten uit te leggen aan de onwetende hoofdpersoon die dan wel overtuigd moet zijn van de waarheid van de Bijbelse profetieën. Dit keer mag J.B. Collins’ broer en dominee Matt de Bijbelse profetieën volgens de bedelingenleer uitleggen. Begrijp me goed: ik vind het heel belangrijk dat in onze tijd er aandacht is voor de Bijbelse profetieën. Juist gezien de situatie in het Midden-Oosten. Maar in mijn ogen is daar een thriller niet voor bedoeld. Er zijn boekenkasten over geschreven. Bovendien komt het op mij heel geforceerd nu over en haalt het de vaart uit het boek. Ik kan mij voorstellen dat er genoeg lezers zijn die het uitstekend vinden dat Rosenberg op deze manier zijn visie uitdraagt, maar mij kan het niet bekoren.
Mijn conclusie is dat liefhebbers van Rosenbergs boeken zeker van ‘Het Derde Doelwit’ zullen genieten. Het boek is spannend genoeg en zal daarom een breed lezerspubliek aanspreken. Kortom, een echte pageturner voor tijdens de vakantie!
Tekst: Jacco Stijkel
