Lezen: 1 Koningen 19:9-18
Vers voor vandaag: “… het suizen van een zachte koelte.” (1 Koningen 19:12b)
Een grote bemoediging
Toen Elia depressief was nam de engel het initiatief. Hij liet Elia slapen en gaf hem te eten. Hij nam beslissingen voor de depressieve dienstknecht van God. Toen Elia een beetje aangesterkt was stuurde de engel hem op reis. Een voettocht van 350 kilometer.
Uiteindelijk kwam Elia bij de berg Horeb aan. Hij zocht een spelonk op en overnachtte daar. Tijdens die nacht sprak God tot hem en stelde hem de vraag wat hij eigenlijk op de berg Horeb deed.
Elia gaf God een uitvoerig rapport over zijn wel en wee. Zijn rapport was behoorlijk negatief. De Israëlieten hebben u verlaten … de altaren zijn omver gegooid … de profeten zijn gedood … ik ben alleen over … ze proberen mij te doden.
Hij vertelde niets over dat fantastische wonder op de berg Karmel. Geen woord over het feit dat hij 450 profeten van Baäl gedood had. Niets over zijn wonderbare ontmoeting met een engel. Hij had nog steeds een negatief beeld van zichzelf en van de situatie waarin hij verkeerde. Alles wat God al voor hem gedaan had was nog niet genoeg om de ‘donkere wolken’ in zijn leven te doen verdwijnen. Er moest nog meer gebeuren. De relatie met de Heer moest hersteld worden. Zijn liefde tot God moest opnieuw groeien.
Dat gebeurde ook. In de eerste plaats moet het voor Elia een geweldige bemoediging zijn geweest dat God hem opdroeg om naar de berg Horeb te gaan. Dat was immers de berg waar God aan Mozes de tien geboden had gegeven (Exodus 19:17-20). Daar wist Elia natuurlijk alles van. Hij wist ook dat God tot Mozes had gesproken en dat die openbaring van God gepaard was gegaan met allerlei tekenen. Er was toen vuur, en rook en een aardbeving.
Toen Elia bij die berg aankwam openbaarde God zich op nagenoeg dezelfde manier als destijds bij Mozes. Er waren ook nu allerlei tekenen; een sterke wind, een aardbeving en vuur. Het was alsof God tegen Elia wilde zeggen: “Jij bent belangrijk voor Mij. Jij bent net zo belangrijk voor Mij als Mozes was.”
Maar er gebeurde meer. God liet Zich door Elia vinden. Als je depressief bent en als je God eigenlijk het meest nodig hebt, heb je vaak de minste behoefte om God te zoeken. Daarom liet God Zich door Elia vinden. Als ik de verzen 9 tot en met 14 lees, dan zie ik daarin de liefdevolle pogingen van God om door te dringen tot Elia.
Eerst probeerde God het met allerlei overweldigende tekenen: een sterke wind, een aardbeving, vuur; maar Elia reageerde niet. Daarna probeerde God tot Elia door te dringen met een zachte hand; er was het suizen van een zachte koelte. Toen reageerde Elia. “Zodra Elia dit hoorde, omwond hij zijn gelaat met zijn mantel, ging naar buiten en bleef in de ingang van de spelonk staan.” (vers 13)
Toen pas was Elia klaar om God opnieuw te ontmoeten.
Toepassing: Op welke manier heeft God u bemoedigd toen het niet zo goed ging? Hebt u zich toen door God laten vinden?
Gebed: Heer, dank U voor Uw liefde en Uw zorg voor Uw kinderen. Amen.
© Maximum Life
