Lezen: Lucas 22:61-71
Vers voor vandaag: “Hij ging naar buiten en weende bitter.” (Lucas 22:62)
Het diepste punt in het leven van Petrus
Na Zijn gevangenneming werd Jezus in het huis van de hogepriester verhoord. Hij werd beschuldigd van godslastering. Petrus was stiekem gevolgd. Hij was verbijsterd en bang. Zijn wereld stortte in. Dit had hij niet voor mogelijk gehouden. Hij zag ‘zijn’ Jezus letterlijk de dood tegemoet gaan.
De mensen op de binnenplaats meenden Petrus te herkennen als volgeling van Jezus Christus. Hij ontkende dat. Immers, wat zou hij nog voor Jezus hebben kunnen doen als hij toegegeven had dat hij een discipel van hem was?
Steeds meer mensen kregen belangstelling voor hem. Hij zag dat ze met elkaar praatten. Ze wezen op hem. Een vrouw zei: “Inderdaad, ook die man was bij Hem, want hij is een Galileeër.” (Lucas 22:59b) Toen kreeg Petrus het echt benauwd. Met luidde stem zei hij: “Mens, ik weet niet wat gij zegt!” (Lucas 22:60a) En om zijn woorden kracht bij te zetten begon hij te vloeken en te tieren (Matthéüs 26:74). Arme Petrus. Hij bedoelde het zo goed, maar de angst had hem in de greep. De geest was inderdaad gewillig, maar het vlees was te zwak.
Petrus verloochende Jezus die nacht drie keer. En toen kraaide een haan. Moet u zich eens voorstellen wat er toen door Petrus heen is gegaan. Ineens moest hij denken aan de woorden van Jezus: “De haan zal heden niet kraaien, eer gij driemaal zult geloochend hebben, dat gij Mij kent.” (Lucas 22:34)
Maar, dat was nog niet het ergste. Het ergste was wat staat in Lucas 22:61: “De Heer keerde Zich om en zag Petrus aan.” Ik geloof dat dit moment het diepste punt was in het leven van Petrus. Hij had vol overtuiging gezegd dat hij Jezus overal wilde volgen. “Zelfs als de anderen U in de steek laten, ik niet. Ik ben bereid met U de gevangenis in te gaan. Ik ben zelfs bereid om met U te sterven.” Maar, hij had zijn Vriend op een laffe manier in de steek gelaten. Hij had zijn Meester verloochend. Hij had zelfs gevloekt en met luide stem beweerd dat Hij Jezus niet kende.
Hij had precies datgene gedaan wat hij niet wilde.
En toen keek Jezus hem aan. De ogen van Jezus keken dwars door hem heen. Het waren ogen vol pijn en verdriet, maar zonder verwijt. De ogen zeiden: Ik had het jou toch gezegd, Petrus.
Toen werd het Petrus te veel. Hij rende naar buiten en huilde. Hij was vreselijk teleurgesteld in zichzelf. Hij weende bitter.
Kent u dat ook? Gebeurt het u ook wel eens dat u ondanks alle goede bedoelingen de Heer verloochent, dat u Hem teleurstelt? Overkomt het u ook wel eens dat u precies datgene doet wat u niet wilt doen? En hebt u dan ook wel eens het gevoel alsof Jezus Zich omdraait en u aankijkt? Alsof Hij aan u vraagt: Hoe heb je dat nu kunnen doen?
Weet u wat nou zo pijnlijk is? Dit was de laatste keer dat Petrus Jezus zag voor Zijn dood. Dit was de laatste keer dat Jezus en Petrus elkaar aankeken. Het was hun afscheid. Petrus kreeg niet meer de kans om zijn falen goed te maken, om zijn zonde te belijden.
Toepassing: Heeft Jezus u ook wel eens doordringend aangekeken?
Gebed: Here, in al mijn zwakheid wil ik U vertellen dat ik het verlangen heb U trouw te zijn. Amen.
© Maximum Life
