De Bijbel bevat wel de door God geopenbaarde waarheid, maar christenen hebben de neiging die te verwarren met hun interpretatie ervan. Elke vertaling en uitleg door mensen is dat in feite. Sebastian de Graaf schrijft dat in het blad ‘Amen’.
De bril waardoor men de Bijbel leest, heeft volgens de auteur ook met talrijke door hem genoemde persoonlijke factoren te maken, variërend van behoefte aan leerstelligheid tot beleving, van opvoeding in reformatorisch tot die in een pinkstermilieu, van sociale omstandigheden tot karakter, van cultuur tot partnerkeuze enzovoort. “Een ander opmerkelijk verschil is dat mannen meer houden een theoretische, vrouwen meer van een praktische uitleg”, schrijft hij.
Grieks denken
Bovendien worden wij naar zijn mening door het Griekse denken en kijken beïnvloed, terwijl de Bijbel een grotendeels Joods boek is. “De valkuil van het door een Griekse bril kijken naar de Bijbel is dat een deel van de betekenis ervan gemist wordt.” In de praktijk geeft dat nadelen, vindt De Graaf. “Onder andere doordat er veel discussie is over wat nu de waarheid is en veel gelovigen menen deze waarheid in pacht te hebben. Ook is er weinig tot geen ruimte om iets niet te weten of aan een bepaalde (manier van) uitleg te twijfelen. Verder ligt de nadruk vaak meer op de leer dan op de levenswandel.”
Dat laatste uit zich in veel Bijbelstudie, meent hij. Met weinig ruimte voor gevoelsleven, doordat sprake is van een rationele benadering, met als gevolg dat gelovigen elkaar beschadigen en uitsluiten, waardoor ruzies en scheuringen ontstaan. “Maar boven alles is het goed te beseffen dat God een God van liefde is dat de liefde al het menselijk denken overstijgt.”
Tekst: Johan Th. Bos
