Stetzer zegt een kind van de evangelische beweging te zijn en daar ook altijd in te hebben gediend. ‘Ik heb er nooit van gedroomd dat aanbiddingsmuziek een apart genre in de christelijke muziekindustrie zou worden’, schrijft hij in het Amerikaanse Charisma News. Zowel die aanbiddingsleider als diens gehoor is nu blootgesteld aan diverse verleidingen, meent hij. De hedendaagse aanbiddingsleiding brengt volgens hem gevaren met zich mee, omdat die in veel kerken een bijna overheersend aandeel in de evangelische liturgie kreeg, mede doordat die de hoofdstroom werd in de muziek, die onder meer te horen is via christelijke radiostations. ‘Liederen die we liever in de kerk zingen dan er passief naar te luisteren,’
Door de belangrijke rol die hij in de liturgie speelt, is de aanbiddingsleider invloedrijk en atraktief geworden, meent Stetzer. De dienst moet niet op een concert gaan lijken. ‘Ik maak mij ernstig zorgen dat er geen aanbidding wordt geleid. maar een muziek uitvoering gegeven.’ Aanbiddingsleiders dragen een grote verantwoordelijkheid, omdat zij onze gezamenlijke aanbidding moeten leiden en niet alleen muziek maken.’
In zijn gemeente in Nashville worden een paar liederen gezongen, maakt men kennis en begroet men elkaar en daarna is er de preek. ‘Daarin lijkt de onze kerk veel op de Bijbelse gemeente, waar ik in Johannesburg voorging en op de pinksterkerk van de Assembly of God, waarvoor ik in Missouri preekte.
Het gevaar is, zegt Stetzer, dat mensen aanbiddingsmuziek verwachten die gelijk is aan wat zij op de radio horen, zowel qua stijl als kwaliteit. Hij is overigens dankbaar voor aanbiddingsleiders die daarover praten en elkaar waarschuwen voor de verwachtingen rondom optreden. En voor degenen die zichzelf niet centraal stellen.
Zij hebben slechts naar de Here Jezus te wijzen, die het centrum van de aandacht te maken, als de Enige die het waard is te worden aanbeden, benadrukt hij.
