1. Ze zijn er
Enig idee hoeveel migrantenchristenen er in ons land wonen…?
Volgens schattingen zijn het er ongeveer 800.000 en ze komen samen in honderden grote en kleine gemeenten verspreid over het hele land.
De Bijlmer is een bekend voorbeeld: op zondag zie je daar honderden gelovigen met hun Bijbel onder de arm op weg naar hun samenkomst in kerken, maar ook in parkeergarages e.d.
2. Ze passen in het plan van God voor Nederland
In de Bijbel ontdekken we al, dat God een voorliefde heeft voor het zwakke.
Mozes voelde zich niet geschikt als aanvoerder, Jesaja niet als profeet. Maar God wilde hen gebruiken. Opwekkingen in de geschiedenis begonnen vaak onder eenvoudige mensen, zoals de mijnwerkers in Wales. Als God de wereld wil redden komt Hij niet met een machtig engelenleger, maar wordt als kwetsbaar kind in een stal geboren. Paulus heeft het geheim ontdekt als hij zegt: ‘Als ik zwak ben, ben ik machtig’.
Nederland is zendingsland geworden in de afgelopen decennia. Hoe kan God een nieuw begin geven voor de kerk in Nederland? Zouden de migrantenkerken daar een rol in kunnen spelen? Ik geloof het zeker. Als ik hun geloofsvertrouwen zie, hun toewijding aan God, dan zijn ze ‘voorbeeldig’ voor menig Nederlands christen.
Zou het niet geweldig zijn als juist vanuit deze gemeenschap van nieuwe Nederlanders een nieuw geestelijk herleven zou plaatsvinden?
3. Ze hebben onze steun nodig
Toch hebben veel migrantenkerken het niet eenvoudig. Zo ontmoette ik een voorganger die in z’n levensonderhoud voorziet door als schoonmaker te werken. Een andere voorganger vertelde me dat er van de 30 gezinnen slechts 5 gezinnen zijn waar de vader een betaalde baan heeft.
Veel kerken worstelen om de huur voor hun zaalruimte te betalen. Voor de voorganger is dan al helemaal geen geld meer beschikbaar.
Sinds enige tijd ben ik voorzitter van de stichting SOFAK, die migrantenkerken ondersteund. Niet alleen financieel, maar ook door advies en toerusting. Zo organiseren we op 11 april een dag speciaal voor voorgangers van migrantenkerken en hun jonge leiders (zie: www.sofak.nl).
Als u migrantenpastores kent: nodig hen gerust uit voor deze dag!
Er komen steeds meer aanvragen binnen, dus is het van belang dat ook de achterban van de stichting meegroeit.
4. Ze willen integreren in de Nederlandse samenleving
Misschien niet allemaal in dezelfde mate. Onlangs was ik in Spanje en ook daar zoeken de (Nederlandse!) migranten elkaar op in eigen gemeenschappen. Stam, taal, geschiedenis: het verbindt en je hoort het evangelie nu eenmaal het liefst in je hartstaal.
Maar de jongeren in veel migrantenkerken spreken vaak al beter Nederlands dan hun moedertaal. We zien dan ook steeds meer de omslag naar tweetalige interculturele gemeenschappen, waar ook Nederlanders een plekje kunnen vinden.
Ds. Hans Eschbach was directeur van het Evangelisch Werkverband binnen de PKN en is nu werkzaam als voorzitter van de stichting SOFAK. Ook werkt hij mee in ICP, een netwerk van ruim dertig interculturele gemeenten
(http://icpnetwork.nl ).
