CU spreekt met kerkleiders over vluchtelingen

0
422
Een groot aantal kerkleiders in Nederland kwam op uitnodiging van de ChristenUnie maandag 14 maart 2016 naar de Tweede Kamer. Kamerleden Gert-Jan Segers en Joël Voordewind spraken met hen over de opvang van vluchtelingen en de rol van de kerk hierin. Kerken lopen tegen problemen aan; zo is toegang tot AZC’s bijna onmogelijk, en weten kerken niet altijd goed hoe ze de juiste hulp kunnen bieden. Migrantenkerken wezen op de noodzaak van snelle integratie. Door met elkaar van gedachten te wisselen is er meer duidelijk geworden wat de kerken kunnen en wat de ChristenUnie in de politiek kan betekenen.

Joël Voordewind: “Het was een vruchtbare bijeenkomst. Kerken helpen, willen beter helpen, maar zijn tegelijkertijd ook bezorgd. Barmhartigheid is een woord dat alle kerkleiders noemen. Veel kerken spelen al een rol bij de opvang van vluchtelingen, zoals de Noorderkerk in Zaandam. Die kerk stelt elke dag haar deuren open voor activiteiten en gesprek. Maar waar veel kerken tegen aanlopen is dat ze niet in de opvangcentra hulp mogen bieden. Het COA houdt dit tegen. Veel christelijke vluchtelingen kunnen hierdoor niet gehoord worden in de problemen waar ze tegenaan lopen.”

De zorg van de kerkleiders ging ook uit naar de alleenstaande vrouwen en christenen in de opvangcentra. Zo werd het voorbeeld genoemd van een christelijke vrouw die werd gedwongen een hoofddoekje te dragen en werd haar kruisje op de grond gegooid en vertrapt. Ook roepen de kerken op tot een betere scheiding tussen economische immigranten en oorlogsvluchtelingen. ”Een kwart van de huidige stroom immigranten komt uit Albanië, Servië of Kosovo. Deze mensen moeten linearecta terug naar het veilige land waar ze vandaag komen” aldus Joël Voordewind.

Doordat vluchtelingen om de zoveel maanden moeten verkassen, kunnen kerken moeilijk inspelen op de vraag om hulp. Kleinschalige opvang, door een eerlijke verdeling over gemeente in Nederland bevordert volgens hen de integratie.  

De Syrisch-Orthodoxe kerk heeft grote moeite plekken te vinden om te kunnen kerken. De gevestigde kerken boden tijdens dit overleg spontaan aan om hun kerkgebouwen beschikbaar te stellen, zodat de Syrische christenen met hun eigen geloofsgemeenschap vieringen kunnen houden.