In maart zijn Ineke Noordhuis en Marjolein Dijkstra weer naar Tanzania geweest en werden welkom geheten in het ziekenhuis in Makiungu. Daarnaast bezochten ze de andere gesteunde projecten te weten het kindertehuis en de school. “Alsof we niet weggeweest waren en dit toch 2 jaar geleden was. Onze eerste indruk van het ziekenhuis en dan met name de afdeling voor de pasgeborenen en prematuren was dat het er erg goed en schoon uitzag. Ook werden er lijstjes van de baby’s bijgehouden. We waren positief verrast! De reanimatielessen die we gaven werden goed bezocht en ook hierin bleek dat er tijdens onze afwezigheid verder werd getraind met deze lessen.”
In het ziekenhuis hebben ze 2 nieuwe opleiders aangesteld die deze lessen moeten gaan continueren. Ze hebben lokaal, net zoals de vorige keer babyvoeding en melkpoeder gekocht voor de baby’s waarvan de moeders (nog) geen moedermelk hebben.
Daarna bezochten de dames de school die door de enorme regenval van de laatste tijd er slecht aan toe was. Een lokaal bleek weggespoeld en 3 andere lokalen hadden veel scheuren en waren te gevaarlijk om te gebruiken. Men wilde graag de lokalen die nog gebruikt worden schilderen en een waterafstotende laag aan de buitenkant aanbrengen zodat deze lokalen iets meer bestand zijn tegen de volgende regenbuien. “We hebben de verf voor hen betaald op voorwaarde dat er dezelfde week begonnen zou worden met schilderen zodat we zeker wisten dat de verf op de muren van de school gesmeerd zou worden! En ja: er werd heel hard gewerkt en we zagen duidelijk het verschil welke lokalen gedaan waren en nog moesten. Ook hebben we voor de schoolschriften en potloden gekocht die uitgedeeld werden aan kinderen waarvan de ouders hiervoor geen geld hebben.”
Het laatste project wat werd bezocht was het kindertehuis waar kinderen wonen die geestelijk of lichamelijk gehandicapt zijn. Dit huis wordt geleid door Father Tom, een Ierse broeder die al 35 jaar in Tanzania woont en die erg begaan met deze kinderen. “Op onze vraag wat er nodig was werd geantwoord: wasmiddel om de kleren van de kinderen te wassen, desinfectans om de bedden te soppen, suiker (wat duur is) en dan eventueel nog een voetbal voor de kinderen. Een paar dagen later hebben we 100 kg suiker, een heleboel wasmiddel en desinfectans en 8 voetballen bezorgd. Uit een later gesprek bleek dat ze behoefte hebben aan rolstoelen. Ze gebruiken de rolstoelen die ze nu hebben voor verschillende kinderen. Ze krijgen weleens rolstoelen uit het buitenland maar het probleem hiermee is dat deze niet geschikt zijn voor de Tanzaniaanse wegen zonder asfalt en vol met kuilen. Ook zijn er geen onderdelen voor deze rolstoelen verkrijgbaar en roesten deze stoelen op een gegeven moment dus weg. Wij hebben 3 rolstoelen voor hen besteld in Tanzania die geschikt zijn voor hun terrein en waarvan onderdelen verkrijgbaar zijn.”
Het werk van Ineke Noordhuis en Marjolein Dijkstra wordt financieel ondersteunt door de protestantse wijkgemeente uit De Dorpskerk in Capelle a/d IJssel.
