Door Johan Bos
In de christelijke gemeenten wordt veel eten doorgegeven aan degenen die in gebrek leven, onder het motto: ‘het is zaliger te geven dan te ontvangen’. Engels en andere gemeenteleden lopen veel supermarkten af, waar doorgaans lange rijen staan, om te zien wat zij kunnen kopen voor de diaconie. Onder leiding van twee diaconessen wordt het uitgedeeld.
Intussen gaan het werk door. Onder meer op de kleuterschool van WWO (130 kinderen), de al in de zeventiger jaren gestarte kinderclubs en onlangs werd weer een nieuwe gemeente gesticht in het binnenland. “In Yaritagua is in het afgelopen jaar een groep mensen tot de Heer gekomen tijdens een evangelisatie campagne. Er zijn drie fijne jongelui die daar nu de leiding hebben. Ze zijn ondertussen bezig daar in de wijk een terrein te kopen en er een kerkje te bouwen. Dat gebouw wordt 10×20 meter. Ze hebben dringend financiële steun nodig.”
De Heer opent ondanks de economische crisis allerlei nieuwe deuren, constateert Engels. Zoals de toegang tot militaire gevangenissen (in burgerlijke was dat wel al mogelijk). In twee gevangenissen in Caracas worden door teamleden nu wekelijks Bijbelstudies gegeven. En de opening om in Sierra de Peijá, bij de grens van Columbia, het indianengebied van de Yupca stam, zendelingen – die de taal spreken – te helpen met materiaal voor kinderevangelisatie.
Sinds 1973 werken Hiske Engels en zijn vrouw Bartha als zendelingen in Venezuela. In Caracas hebben zij hun uitvalbasis gevonden om het werk over het gehele land (en over de grenzen) te verspreiden. Hun dochter Swanny en haar man Douglas Pacheco werken nu ook fulltime voor Worldwide Outreach.
Swanny en Douglas zijn beide afgestudeerd als arts aan de Universidad Central de Venezuela. Zij kozen er voor een carrière met financiële zekerheid in te ruilen voor een leven in afhankelijkheid van God.
