Heer in de hemel, deze woorden van U maken mij zo klein. Hoe zal ik U ooit kunnen begrijpen? Hoe zal ik Uw wegen kunnen aanvaarden en volgen. Zo vaak begrijp ik helemaal niets van U en van Uw weg met mijn leven.
Tegelijkertijd ligt in dit vers een geweldige bemoediging verborgen. Wat is het heerlijk om te aanvaarden dat U het toch beter weet. Wat een geruststelling dat Uw wegen duizendmaal beter zijn dan mijn wegen. Wat fijn dat Uw gedachten, inzicht en kennis zover boven mij uitstijgen als dat grote onmetelijke heelal.
Heer, dat doet mij denken aan een vader die zijn kind bij de hand door het leven voert. De vader kan de weg overzien. Zijn kennis van het leven is veel groter dan die van zijn kind. Hij weet waar hij naar toe wil.
Zo mag ik mij vandaag laten voeren aan Uw hand. U wilt mij leiden, beschermen, onderwijzen en verder helpen in dit leven. U zult mij niet dwingen om aan Uw hand te lopen, maar het maakt U blij als ik Uw hand vastgrijp en met U door deze dag ga. Dat wil ik Heer. Hand in hand met U wandelen. Dan zal ook dit een goede dag worden. Dank U daarvoor.
Amen
