Lezen: 1 Corinthiërs 13:1-13
Vers voor vandaag: “Geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde.” (1 Corinthiërs 13:13)
Door Leo Habets
Onze naasten liefhebben – Het hooglied van de liefde
Eén van de mooiste hoofdstukken uit de Bijbel is 1 Corinthiërs 13, het hooglied van de liefde. Hier beschrijft Paulus hoe wij als mensen, en zeker als christenen, met elkaar zouden moeten omgaan. Natuurlijk gaat het hierbij om een ideaal, maar het is goed om onszelf een norm, een doel voor ogen te stellen met betrekking tot onze omgang met anderen.
Vandaag en de komende twee dagen willen wij aan de hand van dit bijbelgedeelte nadenken over onze liefde voor andere mensen.
Eerst had Paulus aan de Corinthiërs geschreven over vrijheid, aanbidding, geestelijke gaven en het feit dat wij allemaal tot één lichaam behoren, ook al is onze taak heel verschillend. Nadat hij al deze belangrijke dingen had uitgelegd, ging hij verder door te schrijven: Ik wijs u een weg, die nog veel verder omhoog voert. Met andere woorden, Paulus schreef aan de gelovigen in Corinthe: Alles wat ik jullie tot nu toe geschreven heb is belangrijk, maar het meest belangrijk komt nu.
“Al ware het, dat ik met de tongen der mensen en der engelen sprak, maar had de liefde niet, ik ware schallend koper of een rinkelende cimbaal.” (vers 1)
Paulus moet op al zijn reizen vaak de frustratie van onbekende talen hebben ervaren. De frustratie om iemand te ontmoeten die open stond voor het Evangelie, zonder met die persoon te kunnen praten. Maar, schrijft hij, zelfs als ik alle talen van de wereld zou kunnen spreken, zonder die te hoeven leren, maar ik zou de taal van de liefde niet kennen, dan ben ik als schallend koper, of een rinkelende cimbaal. Zonder liefde maak ik alleen maar herrie.
Achttien maanden heb ik moeten dienen in het Nederlandse leger. De eerste dag toen wij in de kazerne aankwamen zag ik in ons gebouw een prachtige koperen bel in de gang hangen. Ik ben toen blijven staan om die mooie bel te bewonderen. Het was de eerste en de laatste keer dat ik die bel bewonderd heb. Want, wat gebeurde er? Iedere morgen om 6 uur ging een soldaat die hal binnen en begon minutenlang aan die bel te jengelen. Zo hard hij kon, omdat hij wist hoezeer dit door zijn maatjes gewaardeerd werd. Het was verschrikkelijk. Iedere morgen werd ik zo wakker gemaakt.
Wat een manier om een dag te beginnen!
Ik denk dat Paulus ongeveer zoiets bedoelde. Als wij met onze naasten omgaan zonder liefde maken wij alleen maar lawaai. Een verschrikkelijke herrie, die anderen afstoot.
Communicatie is niet primair wat wij zeggen of wat wij doen, het is wat de ander hoort en wat bij de ander overkomt. Vriendelijke woorden zonder innerlijke basis zijn hypocriet. Pijnlijke woorden vanuit een bewogen hart zijn een oprecht bewijs van liefde. Of, zoals we in Spreuken kunnen lezen: “Oprecht gemeend zijn de wonden door een vriend geslagen.” (Spreuken 27:6a)
Zonder liefde is het slecht luisteren. Door liefde kan echte communicatie plaatsvinden.
Toepassing: Probeer vandaag eens heel bewust alles wat u zegt te communiceren in liefde.
Gebed: Heer, help mij om geen schallend koper of een rinkelende cimbaal te zijn. Amen.
© Maximum Life
