Liefde – deel 6 van 7

0
299
Een getuigenis!

Lezen: Psalm 150

Vers voor vandaag: “Dit is goed en aangenaam voor onze God, onze Heiland, die wil, dat alle mensen behouden worden en tot erkentenis der waarheid komen. Want er is een God en ook een middelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus, die Zich gegeven heeft tot een losprijs voor allen.” (1 Timótheüs 2:3-6a)

Onze naasten liefhebben – Een getuigenis
Ik ken een man die als teenager tot een persoonlijk geloof in Jezus Christus kwam. Hij was er zó enthousiast over dat hij met iedereen over zijn geloof sprak. Ook met zijn ouders probeerde hij te praten over zijn nieuwe leven in Jezus Christus. Zijn ouders gingen regelmatig naar de kerk, maar hadden nooit bewust gekozen om Jezus te aanvaarden als hun persoonlijke Verlosser en om Hem te volgen als de Heer van hun leven. In zijn enthousiasme maakte die jongen veel fouten. Hij zei tegen zijn ouders: “Jullie hebben het mis, het is niet genoeg om naar de kerk te gaan, jullie moeten een persoonlijke keuze maken.” De goede mensen voelden zich bedreigd door het enthousiasme van hun zoon en wilden al gauw niets meer over zijn geloof horen. Voor hen was het enthousiasme waarmee hij sprak over Jezus Christus als schallend koper en een rinkelende cimbaal. Praten over geloof werd een taboe.

Dat was een groot probleem voor die jongen. Iedere dag bad hij voor zijn ouders. Regelmatig zocht hij hen op. Op vele manieren probeerde hij zijn liefde voor zijn ouders te uiten. Vaak nam hij zich ook voor om toch met hen over het geloof te praten, maar het ging eenvoudigweg niet.
Zo gingen twintig jaar voorbij.

Op een avond ging deze man onverwacht bij zijn ouders op bezoek. Die avond dacht hij er niet eens aan om met hen over Jezus Christus te spreken. Zij kregen een gesprek over de gezondheid van zijn vader die langzaam achteruit ging. Ineens zei zijn vader: “Ik ben bang om te sterven. Ik hoop dat God mij zal aanvaarden.”

Op dat ogenblik realiseerde die man zich dat dit het moment was waar hij 20 jaar voor gebeden had en waar hij zo lang op gewacht had. Hij zei: “Pappa, God houdt van u. Hij wil niets liever dan u aanvaarden. En niet alleen dat, Hij wil ook dat u zeker bent van uw relatie tot Hem.” De vader keek zijn zoon aan: “Denk je dat dat mogelijk is?”

Die avond had de zoon een kans om het Evangelie uit te leggen aan zijn ouders. Hij vertelde hen van Gods liefde, van de zonden van de mensen en van het plaatsvervangende lijden en sterven van Jezus Christus. Veel hoefde hij niet uit te leggen, omdat zij die feiten allemaal wel kenden. Toen legde hij uit dat het niet genoeg is om al deze dingen te weten. Hij vertelde zijn ouders dat ze in een gebed Jezus Christus mochten aanvaarden als hun persoonlijke Verlosser en Heer en dat ze dan zeker mochten zijn van hun eeuwige relatie met Hem.

Ze begrepen wat hij zei, en toen hij voorstelde om samen te bidden knikten die beide oude mensen. De zoon ging zijn ouders voor in gebed. In de stilte van hun hart baden die ouders dat gebed mee. Toen ze het gebed beëindigd hadden begon de moeder in haar eigen woorden God te danken. Zijn vader huilde.

Een jaar later overleed zijn vader. Op de rouwkaart stond: “Wie in mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven.” (Johannes 11:25b)

Toepassing: Schrijf eens op wat u kunt leren van bovenstaand getuigenis.

Gebed: Heer, dank U dat U niet wilt dat iemand verloren gaat. Amen.

© Maximum Life