Op het schip waren twee groepen christenen onder de bemanning: Indonesiërs en Filipino’s. Bij elkaar zo’n 80 mensen, die gezamenlijk een- á tweemaal per week bijeenkomsten houden om te bidden, lofliederen te zingen en bijbelstudie te doen. Midden in de nacht, na werktijd, als het schip naar de volgende haven vaart. De twee medewerkers van Havenlicht gaven een akoestische gitaar om het gezamenlijke zingen te ondersteunen. Verder konden zij honderden bijbels in verschillende talen uitreiken, maar ook ondersteunende literatuur, CD’s met christelijke muziek en DVD’s.
“Op dit enorme schip, waarop de ‘wereld’ zich vermaakt en feestviert in een omgeving van overdaad en klatergoud, blijken de onderste twee dekken van geverfd staal een vruchtbare akker te zijn voor het evangelie van Jezus Christus.
Talloze mannen en vrouwen komen bij onze tafels voor gebed, heel persoonlijk, maar ook met hele groepen tegelijk. In het geroezemoes van een paar honderd, haastig etende Aziaten en een ruisende airco, roepen wij overluid onze hemelse Vader aan, in Jezus’ naam. De gebedsonderwerpen zijn vaak heel ontroerend: ernstige ziekte thuis, huwelijksmoeilijkheden, onvervulde kinderwens, grote verlangens naar vrouw en kinderen. Soms staan ook bij ons de tranen in onze ogen.”
Aan boord van een Brits cruiseschip ontmoette het stel een Filipijnse elektricien die bij een eerder contact de Here Jezus Christus had aangenomen als zijn Verlosser en op 12 augustus 2015 is gedoopt in het zwembad aan boord. “De man vertelde dat wij toen voor zijn vrouw hebben gebeden, zodat zij ook tot levend geloof zou komen. Hij zegt: ‘Jullie zijn een instrument in Gods hand, want God heeft dat gebed verhoord, mijn vrouw heeft inmiddels ook de Here Jezus aangenomen’. Dank U wel Heer.”
